Ga direct naar de inhoud.

Ultiem

Pech heeft iedereen wel eens, het hoort bij het leven en bij de sport. Elke sport!Zo herinner ik me dat jaar waarin alles mis leek te gaan.Ik had ik de eieren weggegooid van wat mijn beste duif zou worden.In zijn broer zag ik meer heil en van hem hield ik wel jongen.Maar die broer, met hetzelfde uiterlijk, op hetzelfde hok en met dezelfde verzorging brouwde er niet veel van en zijn jongen evenmin.

Het jaar nadien wilde ik het beter doen. De eieren van die 'goede' werden onder een ander koppel geschoven.Tot ik op het hok kwam en de ‘pleegdoffer' ontredderd op de bodem zag zitten: Bebloede neus en de ogen half dicht. Uitgerekend de duif waaronder ik de eieren van die 'goede' had gelegd.Zijn duivin zat rechtop boven een nest geplette eierschalen met naast haar een doffer die er niet thuis hoorde.Die had er het jaar voordien gewoond en was op zijn oud hok binnenge­lopen.Ik pakte hem beet, zette hem op 'zijn eigen' hok waar hij weer een nest ruïneerde en vervolgens weer een. Ik kreeg een adrenaline-stoot van jewelste, pakte die vechtjas bij de lurven en stopte hem in de mand. Nooit nog wil ik dat stuk onbenul op mijn hok.Een streekgenoot is er nu gelukkig mee. Een afstamming om je vingers aan af te likken kreeg hij er gratis bij. 

EIGEN SCHULD
Het navrante is dat het eigenlijk niet de fout van die duif was. Het was mijn fout!Ik(!) had op moeten letten.Ik(!) wist dat het een vechtjas was.Ik(!) had moeten zien dat hij op zijn oude hok was binnengelopen of nog beter hem de kans niet moeten geven.Veel wat in duivensport mis loopt is eigen schuld. Duiven die niet willen leggen, onbevruchte eieren, stukgevochten eieren, het zijn zelden de duiven die je moet verwijten.Zo meende ik ook het geluk een handje te moeten toesteken door een koppel te formeren dat me 'een droomkoppel' leek.Ze paarden vlot en een torenhoge villa van een nest bezegelde de liefde.Diverse keren had ik me voorgenomen daar iets aan te doen tot het te laat was. Tot ik de jongen die ik wilde ringen morsdood naast het nest vond.Dan waren er de eieren van die oude rakker die al enkele goede had gegeven.Om te zien of die bevrucht waren pakte ik die onder hem vandaan en met een woeste vleugelslag gaf de doffer te kennen dat hij daar niet van gediend was. De gekneusde eieren van mijn favoriet lagen enkele ogenblik­ken later in de vuilnis­bak. Ik sprak heel even indringend met de Heer en toen was het over. Want opnieuw... eigen schuld! Verder ging alles redelijk dat jaar en wat mij betreft konden we gaan vliegen.

HEERLIJK
Op vliegdagen sta ik altijd vroeg op, nou ja wat heet, vijf voor zeven om precies te zijn.De radio wordt aangezet en als ik hoor 'de begeleiders maken zich overal klaar' weet ik het, dat wordt een lekkere duivendag.Ik zet koffie en steek een sigaret op. Heerlijk is dat. Helemaal alleen. Geen telefoon en geen gezeur aan mijn kop.Ik denk dat alleen vissers die momenten van heerlijke rust en totale afwezigheid van stress begrijpen.Ik vis ook wel eens en mijn favoriete visdag is zaterdag als de duiven in de mand zitten.'s Morgens vroeg zit ik al op mijn stek.Alleen met de thermos­fles, de dobber, mijn fantasieën en mezelf.Geen rimpel in het water, ochtendmist rond het riet, niemand die me tegenspreekt en ik doe waar de doorsnee medemens geen moeite mee heeft: het verstand op nul zetten.Heel wat anders dan op de Canarische eilanden een plaatsje zoeken tussen al dat bloot en je huid het profiel krijgt van een versleten autoband.Duiven en vissen. Geen psychiater kan daar tegen op.En als ik aan het water zit en de duiven in de mand laat ik mijn fantasie de vrije loop.Ik zie mijn naam in alle kranten en Chinezen die elkaar de hersens in slaan om duiven van me te kopen. 

UITROEPTEKEN
Lang voordat de duiven aan moeten komen ben ik weer thuis en zit ik op post.Ik denk aan 'de goede witpen' die niet meer als eerstgetekende staat omdat hij verleden week miste, ik denk aan die jaarling die zo veel vorm had en ik kijk veel op mijn horloge.Nog 1400 meter per minuut, nog 1350, nog 1300.Ik reken op 1200 want 'vandaag moeten ze er voor werken' wisten de clubleden.Plotseling roept een 'supporter': 'Daar is er ene.' Ik spring recht en zie hem. Nog hoog maar duidelijk een van mij. De vleugels samengeknepen stort hij omlaag. Als een horizontaal uitroepteken.Meteen suizen er nog enkele omlaag en ik merk tot mijn voldoening dat de drie eerstgetekende van de partij zijn.Dan de telefoon. Of er al duiven zijn.'Ja, op 38.''Heb jij er al een op 38?''Dat zei ik niet.''O ik dacht al. Er is nog niets bekend.''Ik heb er niet èèn op 38 maar vier.'Het wordt stil aan de lijn. 'Proficiat' zegt de stem maar vrolijk klinkt die niet.'Duiven' kan mooi zijn. Iemand die het fijne ervan geproefd heeft laat zich dat niet zo maar afnemen en blijft met duiven spelen tot de laatste snik.'Ja maar,' zullen sommigen opwerpen, 'en als je van geen kanten mee kunt?'Dat is inderdaad minder leuk maar leg de lat wat lager.Bovendien is men nooit kansloos.Als er èèn sport is waarin beginners en volslagen underdogs niet op voorhand verloren zijn is dat duiven­sport. In duivensport is niets onmogelijk.

MODERN?
Ik kwam door dit verhaal door die Duitser.Die zei dat het technisch geen probleem is om de duiven op hun thuisreis te volgen op een scherm. Ik zei er niet kapot van te zijn.Ik vind dat het er bij hoort als je op het hok komt en de adem stokt in je keel omdat de Wil niet weten waar mijn duiven zitten, ik wil verrast worden.Als ik zie wat er allemaal om me heen gebeurt vraag ik me soms af of een mens in de buitenlucht nog iets te zoeken heeft.Surfen? Water heb je daarvoor niet meer nodig, wel een muis.Schakers zitten soms tegenover wat bouten, moeren, draden en schroeven. Een computer dus.

Ajax heeft alle mogelijke informatie over zijn spelers opgeslagen in de computer. Alle schijnbewegingen, geslaagde en afgeslagen aanvallen worden geregistreerd.Nog even en de charme van het voetbal valt niet meer te genieten op het veld maar vanaf de harde schijf.Want dit is nog maar het begin zeggen ze.Nu werkt men met de T van techniek, de S van snelheid, de P van persoon­lijkheid, de I van inzicht. Kluivert kreeg toen hij 'jong' was een min achter de P.Daar werd aan gewerkt en al gauw drongen zijn sociale vaardigheden door tot aan Veilig Verkeer Nederland. 

OUDERWETS
Er zijn ook al computerprogramma's waarmee je duiven kunt koppelen en waarmee je op kunt zoeken welk weer voor jouw Goede Blauwe het beste is.Schoonmaken en vrij laten kan tegenwoordig met de druk op een knop.De vooruitgang houd je niet tegen maar een duif op het scherm volgen is iets waar ik niet op zit te wachten.Dat doe ik liever in de tuin bij mooi weer.Maar misschien ben ik ouderwets.