Helemaal gek geworden? (11-03-22)

Zondag 27 februari 2022.
In navolging van Willem beginnen we ook maar eens met een datum. Maar dan wel een speciale datum. Buiten zie ik een meute mensen uitzinnig van vreugde bekkentrekken, velen met masker of een raar hoofddeksel en met de zotste kleren aan. Ze zingen en springen. Omhelzen en kussen mensen die zo nooit eerder zagen. Het is carnaval. Niks voor mij. Ik kan het niet aan zien. TV dan?
Dat is nog erger. De meest schrijnende en huiveringwekkende beelden uit Oekraine komen je kamer in. Mensen die elkaar nooit eerder zagen ontmoeten elkaar ook daar. Maar nu om te doden. Vaders, broers en zoons gaan nooit meer thuis komen.
Wat een wereld.

WEERZINWEKKEND
Niets op deze aardbol is wispelturiger dan de mens. Hij is in staat voet op de maan de zetten en ook om vanop 100 km afstand een raket met feilloze precisie door je brievenbus te schieten. Men draait honderdduizenden fruit door vanwege een overvloedige oogst, tegelijkertijd haalt Magere Hein in Ethiopië zijn oogst binnen.
Vele duizenden jaren was de jungle voor de mens de meest gevaarlijke plaats op aarde. Nu is het de veiligste plek. De kans dat je er beroofd of verkracht wordt is bijna nul. Laat je je auto onbeheerd in een stad als Brussel dan is de kans dat je hem na drie dagen heel terug komt 50%. In Amsterdam is dat 0%. En de politie dan? Ach arme politie.
Een zo’n agent betrapte in Amsterdam een inbreker, hij was zo vrij hem weg te jagen waarbij die arme inbreker toch wel een arm brak zeker. De agent was te ver gegaan. Die kon zich verantwoorden voor de rechter en dokken. Dus anno 2022 een inbreker in je duivenhok? Pak het voorzichtig aan. Zo iets als: “Foei jongeman. Wat doe je nu? Nu val je me toch tegen. Wil je mijn duiven met rust laten en dat niet meer doen?” Maar krenk hem vooral geen haar, want dat kan ook dokken betekenen.

OUDJAAR
Carnaval doet me aan de nieuwjaarsviering denken. Ook zo’n tragische vergissing, bepaald door de kalender.
Amper heeft de klok 12 uur geslagen of we veren met zijn allen overeind, slaan elkaar op de schouder, zoenen elkaar en wensen elkaar het beste. Omdat we elkaar zo lief hebben? Komaan. Elkaar zoenen en alle goeds wensen doen we al zo lang ik weet. Is er dan zo veel verbeterd?
Toegegeven, velen hebben goede voornemens maar het lijkt of het noodlot corrigerend op treedt. Zo was er die man die zijn vrouw wekelijks een pak slaag gaf. Hij bezwoer haar zijn handen voortaan thuis te houden. Zij was zo geroerd dat ze beloofde voortaan geen rattengif meer in zijn koffie te doen. Schreiend vielen ze elkaar in de armen.
Amper was het 1 januari of de vrouw liet een flesje bier uit handen glippen en had haar eerste mep weer te pakken. En zat hij een dag later weer aan de koffie met rattenkruid.

MIJ NIET GEZIEN
Wat ik wil zeggen is dat ik niet in die flauwe kul geloof. Oudjaar kan me gestolen worden en carnaval wil ik niet eens zien. Dan gaan de gordijnen dicht. De beste wensen die men elkaar toewenst heb ik met grote korrels zout leren nemen. Daarbij geholpen door mijn duivenmelkersbestaan. Alsof ik die flikkerende oogjes na het inkorven niet zie als sportgenoten me ‘veel succes’ wensen. Geen hoela menen ze er van. Dan heb ik nog liever te doen met de man die helemaal de weg kwijt is. Die per vergissing met de verkeerde vrouw in de koffer duikt, de hond op de schoorsteen zet en de klok uit laat.

VERLOREN
Denkend aan carnaval, oudjaar, Oekraïne wil ik de medemens het advies geven eens goed na te denken over zijn leven. Zo had ik nog èèn oom in leven. ‘Had’ want gestorven aan Corona. Een liefhebber uit Turnhout viel met zijn fiets, weinig aan de hand, toch even naar het ziekenhuis, gestorven aan Corona.
Christ uit Goirle was zo’n duivenmelker die niet dood kon gaan. Toch gestorven aan Corona. Momenteel zijn enkele goede kennissen ziek tot ernstig ziek.
Het doet je beseffen dat het leven als een flits aan je voorbij trekt. Ons bestaan is slechts een zucht van de eeuwigheid. Probeer daarom te genieten van elk uur dat je hier mee mag maken. En onthoudt dat duiven en duivensport maar een zeer betrekkelijk deel van je leven is. Wat er echt toe doet zijn je gezin en die paar vrienden die je hebt.

AL GAUW
Rechters hebben al werk gehad en liefhebbers slapeloze nachten vanwege iets onnozels als een kampioenschap. Sommigen zijn niet te genieten vanwege een koppel kapot gevochten eieren. Ze zouden beter genieten van hun opgroeiende kinderen of de bloemen in hun tuin. Afgelopen zomer hielden we bij dat bloedhete weer enkele keren onze duiven thuis. ‘Liever een onnozele beker verliezen dan een goede duif’, zegt verzorger Roger altijd.
Toegegeven, ik heb ooit ook wakker gelegen vanwege beschuldigende vingers aangaande doping. Of van een 1^e prijs provinciaal die verloren ging door niet vlot binnen komen van een duif. Maar dat is wel even geleden.

AFGUNST
Ik had het over mensen die je succes wensen voor de vlucht. Soms denk ik dat er in geen enkele sport zoveel jaloezie is als in duivensport.
‘Nobody likes a winner’, zeggen de Amerikanen. In duivensport zijn er altijd zoekers geweest. Ze zochten betere duiven, betere systemen, betere hokken enzovoorts en werden in hun zoektocht beloond.
Als iemand te ver boven de rest uit stijgt krijgt die niet zelden problemen. Wat die er voor doet om te presteren wordt ‘vergeten’. Dat is van alle tijden. Driekske Janssen werd er voor de oorlog al van beticht een geheim te hebben dat zijn duiven harder deed vliegen. Carnaval. Oud jaar. Het komende vliegseizoen. Kussen. Omhelzen. Elkaar alle goeds wensen enzovoorts?
Als iemand me straks voor de vlucht veel succes wenst zal ik hem niet schreiend om de hals vallen om hem te bedanken, maar denk ik bij mezelf: ‘Ik heb je door maat.’ Hoewel dat niet voor iedereen geldt natuurlijk. We gaan gauw weer vliegen. Ik wens U allemaal veel succes… (sic).