Het gaat snel (03-01-23)
2022 Ligt achter ons. Weer zijn we een jaartje ouder. Nou ja, ‘we’.
Ouder worden is geen vanzelfsprekendheid. Met name volgende grootheden zijn ons op vrij korte tijd ontvallen: Jan v d Pasch, Koen Minderhoud, Jan Hermans, Dirk van Dijck, Roger Buvens, Philip Herbots.
2022 is het jaar dat in Europa weer een oorlog uitbrak, dat armoede ook in onze landjes toesloeg en het wel voor iedereen duidelijk werd dat het klimaat echt aan het veranderen is. Gletsjers en poolijs verdwijnen in rap tempo, rivieren drogen uit, voetbal veranderde van bijzaak in hoofdzaak.
Ronaldo zou naar Saudi Arabië verkassen. Daar 200.000 € per jaar gaan verdienen? Komaan. Dit is voetbal. Tien keer zo veel, 2 miljoen dan? Nee ook dat niet. Ook geen 20 miljoen, maar 200 miljoen. Veel gekker moet het in deze wereld toch niet meer worden.
ZOMER
Wel hadden we een heel genietbare zomer. Niet onbelangrijk als je een sport beoefent die zo verweven is met het weer. Prachtig ‘duivenweer’ met heldere luchten en een kalme tegenwind waren eerder regel dan uitzondering. En daarmee was duiven letten voor velen genieten.
Maar elk voordeel hep…. De medaille had immers een keerzijde.
De liefhebbers met goede duiven in vorm scoorden verbazingwekkende prijspercentages. Vanzelfsprekend gevolg:
Te veel vluchten met te veel uitslagen met te veel deelnemers die daar niet op stonden. Wat ook te maken heeft met toenemende professionalisering.
Mensen gaan meer duiven houden en als iemand met pakweg 75 duiven mee een hoog prijspercentage scoort heeft dat een veel grotere impact dan iemand die met 5 duiven mee 100% prijs scoort.
BELGEN BETER
Toch waren er ook nu weer weekends waarin lossingsverantwoordelijken het moeilijk hadden en waarbij opnieuw bleek dat Nederlanders en Belgen een verschillende kijk op het weer hebben.
Meerdere keren gebeurde het dat zo half de voormiddag alle Belgische duiven los waren en niet een Nederlandse. Wie de beste beslissingen namen? Wat mij betreft de Belgen. Kennelijk beseffen de verantwoordelijken in Nederland niet hoe teleurstellend het voor de liefhebbers is als niet gelost werd terwijl het best had gekund. Beseffen ze niet dat enkele buien de duiven niet deert.
Ze kunnen beter ‘indoor wedstrijden’ houden wordt soms smalend gezegd.
Ook bij erg warm weer lijken de Belgen hun spullen beter voor elkaar hebben. Die gelasten niet meteen alles af zoals de noorderburen maar laten het vitessespel ongemoeid. Wat is immers het probleem als duiven voor 10.00 u en soms zelfs 9.00 u al thuis kunnen zijn?
Omdat we mogelijk moeten leren leven met die hete zomers zou men zich kunnen bezinnen over later in de avond inkorven bij bloedheet weer.
In Dubai is geen hitte protocol. Duiven worden zo laat mogelijk ingemand en zo vroeg mogelijk gelost. Inversie is er geen onderwerp van gesprek.
BARCELONA
Ook Barcelona was een kuitenbijter: Bloedheet en tegenwind. Voor fondspelers was het misschien geen verrassing, maar velen waren stomverbaasd dat de duiven er met die hitte en die wind zo goed doorkwamen. Zelfs van 1.200 km. Een smet op het fondseizoen was Narbonne. Niet zozeer vanwege moeizame verloop, als wel vanwege de commotie.
Wie er mee begonnen was is onbekend, mogelijk iemand die slecht gespeeld had en het nodig vond het eigen nest te bevuilen, maar de pijlen van de media (wat apen ze elkaar toch na), werden weer maar eens op onze sport gericht.
‘70% van de duiven verloren’, schreef een bepaald medium en andere media waren er als de kippen bij dat over te nemen. Hoe is zulks te rijmen met het sluiten van de prijskamp na een dag? Meerdere fondspelers lieten trouwens weten amper duiven te hebben verloren.
STOOD OUT
‘Who stood out his year?’ (wie blonken er afgelopen jaar uit?) vragen buitenlanders elk jaar weer.
Veelal zijn dat steeds weer dezelfde, maar niet altijd. Een jaar of wat terug was er op de fond geen kruit gewassen tegen met name de Nederlanders Scheele en Verkerk. Toen kwamen de jaren dat tegen Eyerkamp, Desaer, Daniels, Jos Cools en Albert Derwa niet te spelen was. Mannen die overigens nooit zijn weg geweest.
Wie er in 2022 een kloof sloegen? Zou het echt niet weten. De ontketende Roger Thijs met zoon en vrouwtje Godelieve? Ze hadden bij de jongen de 4 eerste provinciale Asduiven; ongekend. Op de fond was Batenburg v d Merwe outstanding in Nederland en Falco Ebben liet opnieuw zien dat er best te spelen valt tegen de grote inkorvers als je maar goede hebt.
MISSCHIEN WEL BETER
Aan de overdaad aan fondvluchten, zo denkt toch de meerderheid, veranderde helaas niets. Niet in Nederland en niet in België.
Niet slim van de bonden nu ook duivensport zo veel duurder wordt. Minder liefhebbers maar toch blijven veel Belgen vast houden aan elke zondag twee vitessevluchtjes met als vanzelfsprekend gevolg vaak een lachwekkende deelname. Sommige Antwerpenaren morren omdat voor HaFo op donderdag ingekorfd gaat worden. Dat zijn veelal liefhebbers die overal op tegen zijn. Is die zorg terecht? Over deze materie kan ik mee praten.
MEE PRATEN
Ik woon in een grensdorp en bijna een eeuw lang was het voor de Nederlanders inmanden in Zaal Olympia (ironisch genoeg op Belgisch grondgebied). Voor de halve fond betekende dat inmanden op donderdag.
Bijna recht tegenover was een cafe waar een Belgische club ’thuis’ was. Inmiddels zijn beide lokalen geschiedenis, maar dat terzijde.
Nu gebeurde het regelmatig dat Nederlanders en Belgen op dezelfde dag uit dezelfde losplaats vlogen. Als Belgische liefhebbers zagen dat de Nederlandse sportgenoten voor dezelfde vlucht 24 uur eerder inmandden schudden ze meewarig het hoofd. ‘Wat een sukkelaars met hun modern vervoer.’
Veel Nederlanders begrepen het evenmin. ‘Waarom die arme beestjes niet een dag later inmanden, zoals de Belgen, zodat ze 24 uur minder in de mand zitten?’
MAAR DAN
Maar bijna elke keer dat er uit dezelfde losplaats gevlogen werd, was het hetzelfde scenario. De Nederlandse duiven vlogen sneller, de concoursen duurden korter, de duiven arriveerden frisser.
De Nederlanders (sommigen toch) hadden hun antwoord klaar:
‘Die hebben slechte duiven als het verder wordt.’ Ze vergaten even dat sommige van hen zelf met duiven speelden die ze in België hadden gehaald. En sommige Belgen die vrijdag inkorfden voor HaFo matig speelden met Nederlandse duiven.
EUREKA
Maar veel ogen gingen open nadat men enkele keren op dezelfde dag duiven had zien vallen van HaFo en Kleine Fond bij een Belgische sportvriend.
De duiven van de kleine fond, die zo’n 200 km meer hadden gevlogen en een dag eerder waren ingemand, arriveerden aanmerkelijk frisser dan de HaFo duiven.
Het gebeurde te vaak om te kunnen spreken van toeval.
Bewijzen kan ik niets, maar waar het op leek was dat de Nederlandse duiven beter kwamen vanwege beter uitgerust.