Ga direct naar de inhoud.

Vierzerikken

Dourdan en Etampes zijn sinds mensenheugenis losplaatsen die een begrip zijn.

Zelfs in de oudste geschriften over onze sport worden deze plaatsen genoemd maar te vrezen valt dat dit geschiedenis is.

- Na de weersvoorspelling voor duivenliefhebbers van Armand Pien na het nieuws op vrijdagavond op de tv.

- Nadat Quievrain van de kalender verdween.

- Nadat de lossingsberichten direct voor het nieuws op de radio verdwenen.

- Nadat de Belgische Nationale omroep en de NOS in Nederland op teletekst geen melding meer maken van lossingen en ander duivennieuws.

- Nadat de sport enkele tienduizenden liefhebbers verloor en evenzoveel hokken leeg kwamen te staan.

- Nadat de dagbladen steeds minder aandacht besteden aan duivensport lijken ook begrippen als Dourdan en Etampes verloren te gaan.

 

TE VOORZIEN

Dat Dourdan zou verdwijnen was eigenlijk te voorzien.

Verleden jaar al kreeg men te horen dat het zo niet langer kon. Na de lossingen was het er een onvoorstelbare puinhoop.

Stront, houtkrullen, verzegelingsclipjes, karton, flesjes drank, zakjes boterhammen, alles werd er zonder enig respect voor de natuur of plaatselijke bewoners neergesmeten door de chauffeurs/begeleiders.

Ze werden door de KBDB gewaarschuwd de losplaats schoon achter te laten maar daar moesten die mannen mee lachen.

'Wij zijn ingehuurd en worden betaald om duiven te vervoeren en te lossen. Om de boel schoon te houden moeten ze zelf maar een 'kuisploeg' sturen' was hun commentaar.

'Wij zijn chauffeurs en geen schoonmaakploeg.'

Kan je nagaan hoe veel, of zeg maar hoe weinig, respect ze hebben voor ons duivensporters die hen uiteindelijk toch betalen.

Je eigen troep ruim je op. Zo simpel is dat.

 

DOURDAN

De KBDB dacht dat het wel los zou lopen maar wat dacht je?

Dit jaar, vlak voordat de duiven voor de eerste keer in Dourdan gelost zouden worden paniek in Brussel.

In Dourdan was men de rotzooi van verleden jaar nog niet vergeten en men kreeg geen vergunning om te lossen.

Men was voldoende gewaarschuwd en daarmee was Dourdan pass'.

 

ETAMPES

Toen reed in allerijl een delegatie naar Etampes met het verzoek daar te mogen lossen.

Dat zag men in Etampes eigenlijk wel zitten.

Goed voor de uitstraling van de stad, mits' men de boel schoon achterliet.

Dat was beloofd.

De chauffeurs echter weigerden opnieuw mee te werken, ze wilden na het lossen zo gauw mogelijk naar huis en lieten de omwonenden van de losplaats met de troep zitten.

De boel schoon maken?

Nogmaals, dat was hun werk niet.

En waar men om vroeg gebeurde.

We kregen te horen dat ook in Etampes niet meer gelost mocht worden.

Ook niet door de Nederlanders die de boel wel schoonmaakten.

Hoe dom kan je zijn?

 

GEEN VERWIJT

Kan men die mensen in Dourdan en Etampes iets verwijten?

Bijlange niet.

Hoe zou jezelf zijn?

Al bij al een verwerpelijke, respectloze en onverantwoorde houding van de vervoerders en laksheid van bestuurders!

En dan hebben we het nog niet over het imago van de sport.

Zelf woon ik tussen de huizen.

En als in de weekends en op feestdagen mensen in hun tuin zitten laat ik geen duiven los.

Kwestie van geen problemen te zoeken.

Die zocht men in Dourdan en Etampes wel!

 

RESPECT

In de samenleving klaagt men over gebrek aan respect en duivenliefhebbers zijn niet anders lijkt het soms.

Nu, in Nederland althans, het geld uit de sport is verdwenen en kampioenschappen mensen weinig zeggen of omdat ze gewoon geen kans hebben op nationale titels vanwege zoveel ongelijkheid spelen velen voor de eer.

Nou ja, de eer.

Als ze bereiken waar ze naar streven, resultaten, worden velen niet bewonderd maar achtervolgd door achterdocht, kift jaloezie en roddel.

Voor al die stille werkers achter de schermen zoals inmanders, opmakers van uitslagen, mensen die laden, lossen en schoonmaken zou ook wat meer respect op haar plaats zijn.

En voor bestuurders, althans de goede.

Mensen die niet kunnen voorkomen dat het een bende is op de losplaatsen na vrijlating van de duiven zijn GEEN goede bestuurders.

Wat is er simpeler dan dat?

Een kwartiertje werk misschien en iedereen is tevreden.

Welke losplaats zal de volgende zijn waar we niet meer welkom zijn?

 

NOGMAALS RESPECT

Van Bourges in Nederland, dezelfde dag gevlogen als in Belgie (de duiven in Zuid Nederland vlogen weer sneller ondanks de tegenwind op het laatste vliegtraject), had iemand 500 duiven mee.

Men kan daar vragen bij stellen maar de man deed niets verkeerd.

Dat wordt echter anders als massa inkorvers neerkijken op de man met de kleine korf als die slechts 3 prijzen won, ook al had die maar 3 duiven mee.

En geloof me, die dingen gebeuren.

Ook de duivenpers gaat in deze niet vrijuit.

Recentelijk kregen mensen uitgebreid aandacht die 20 prijzen of zo wonnen van 50 of meer duiven.

Mensen die hun 2 of 3 duifjes allemaal thuis hadden als de massa inkorver er ook 2 of 3 had kregen niet de minste aandacht.

Dat frustreert.

We moeten zuinig zijn op die kleine man.

Als we hem verliezen verliezen we duivensport!

 

TOT SLOT

Maar gelukkig is niet al het nieuws negatief.

Hartverwarmend hoeveel duiven er van Bourges meer vlogen dan voorheen.

Dat had alles met perfecte voorbereidingsvluchten te maken, maar toch.

Limburgers hoorde ik jammeren over de oostenwind en de dominantie van Vlaanderen.

Een beetje zielig.

Dat is duivensport.

'Heden ik, morgen gij', of' 'vandaag een lach en morgen een traan'.

 

 Met de lossing houdt de verantwoording niet op.

' Ad Schaerlaeckens