Ga direct naar de inhoud.

Nevele

Eenhokwedsrijden en nog wat

 

Mijn neef van 28 vindt fietsen op zo'n raceding hemels, maar aan een ding ergert hij zich dood op de slingerende fietspaden in mijn omgeving.

Hij noemt ze fietstasterroristen.

Daarmee bedoelt hij veelal oudere heren maar vooral dames met watergolfpermanent en het chagrijn van 40 jaar huwelijkssleur op het gezicht.

Ze rijden links op het fietspad, meestal in groepen en in eendrachtige samenwerking met brede fietstassen de weg blokkerend weigeren ze aan de kant te gaan.

Alsof ze doof zijn.

 

TERRORISTEN

Maar die mensen die in alle rust en genietend van de natuur in steeds grotere getalen onze fietspaden bevolken ergeren zich op hun beurt weer mateloos aan die racers.

Ik kan dat begrijpen. Nederland is het enige land ter wereld dat meer fietsers telt dan inwoners en die talrijke fietspaden werden niet aangelegd om te racen. Het aantal ouderen dat omver is gekegeld door die hardrijders is al niet meer te tellen.

De meest gehoorde klacht is 'die kerels in fietspak hebben niet eens een bel'.

En zo zijn er twee soorten fietsers maar o zo verschillend.

Ook duivensport kan je op 2 verschillende manieren beoefenen.

De 'gewone' manier zoals we die al ruim 100 jaar beoefenen en de laatste jaren ook eenhokwedstrijden die over zijn komen waaien uit het buitenland.

In Amerika en China spelen velen zelfs niet op eigen hok maar kweken jongen om die in te zetten op eenhokwedstrijden.

Zelfs zijn er die niet eens duiven hebben maar die kopen en regelrecht naar zo'n enorm hok sturen.

  Een deel van het hok in Nevele

NEVELE

De 'Dutch Open' was zo'n eenhokwedstrijd in Nederland maar is inmiddels opgedoekt.

De overheid greep in omdat duiven massaal stierven of verloren gingen.

Een combinatie van het circo virus en Adeno heette het probleem.

Niet echt verwonderlijk want duiven van zo veel liefhebbers uit heel de wereld onderbrengen op EEN hok is bijna vragen om.

Vanwege de enorme infectiedruk dus.

In Nevele staat sinds enkele jaren ook zo'n hok en omdat Belgie nog altijd de bakermat is mogen de inrichters zich verheugen in belangstelling uit heel de wereld.

Waarom men daar die problemen van zieke en dode duiven niet kent weet ik niet.

 

INTERNET

Uiteraard worden de deelnemers die 250 euro per duif betaalden op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen en uiteraard gebeurt dat via internet.

Na elke training en tussenvlucht kan je het resultaat zien en het klassement.

In wezen zijn die vluchten de meest eerlijke omdat de factor ligging (wind) komt te vervallen omdat alle duiven op hetzelfde hok zitten, hetzelfde voer krijgen en dezelfde begeleiding.

Ze voegen iets toe, maar toch is er EEN 'maar' aan.

Als zo'n massa duiven die op EEN hok thuishoort samen wordt vrijgelaten kan het amper anders of ze komen vaak aan in groepen.

En als dan zo'n 50 duiven in enkele seconden geklokt worden en de 1e prijs van zo'n tussenvlucht 1.000 euro is, aflopend naar 100 euro voor de 20e heeft men wel erg veel geluk nodig als je duif daar bij zit.

Omdat binnenkomen allesbepalend is.

Het verklaart ook waarom de registratie gebeurt in honderdsten van seconden.

 

GEZONDHEID

Nu is het mensen opgevallen dat sommige grote kampioenen soms al na enkele leervluchtjes zowat al hun duiven kwijt zijn.

Dat gebeurt in het buitenland en het gebeurde in Nevele.

Ze betaalden ook 250 e per duif en men mag veronderstellen dat ze geen rommel instuurden. Er staat immers ook een stuk prestige op het spel.

Als dan blijkt dat van hun inzending na enkele vluchtjes amper een pluim over is terwijl anderen niets verliezen kan je je inderdaad vragen stellen.

Zouden de duiven van die grote mannen daar niet eens de weg van 50 kilometer naar huis weten geen kwaliteit hebben?

Geloof ik niet.

Die lijken me verloren te gaan door gebrek aan gezondheid of noem het weerstand.

Je zou je af kunnen vragen of die duiven niet een soort schijngezondheid hebben op eigen hok, mogelijk door te veel medicatie.

 

NIET VREEMD

Het doet denken aan wat mezelf lang geleden overkwam. Van superkampioen L C kreeg ik 8 piepers.

Toen ik ze tussen de mijne zette bekroop me een gevoel van diepe schaamte. Je kon er die 8 zo uithalen vanwege hun adembenemende gezondheid.

Maar' je raadt het nooit, binnen 10 dagen waren ze alle 8 zo dood als het maar zijn kan.

Ik legde het voor aan dokter L uit Diksmuide. Die vond het helemaal niet vreemd.

'De man bij wie je de duiven haalde is zeer hygi'nisch zeker?' vroeg hij.

'Hoe weet U dat?' reageerde ik.

De dokter wist dat ik mijn hokken om de zoveel jaar schoonmaak en zei dat mijn duiven er de oorzaak van waren dat die 8 gestorven waren.

De mijne waren dragers van allerlei bacillen, bacteri'n en virussen.

Die waren daartegen bestand, de ingevoerde duiven niet.

 

ANDER VOORBEELD

Een ander voorbeeld is dat van Klak. Die vroeg me soms om duiven voor hem naar het verre oosten te versturen.

Ik zette die een tijdje in een voliere tussen de mijne en hetzelfde verhaal.

Je wil niet weten hoeveel er stierven.

Ook bij Klak werd op elk stofje jacht gemaakt en zelfs heel het interieur werd elk najaar uit de hokken gehaald en ontsmet.

Voor de eenhokwedstrijd in Nevele had ik zelf ook 5 duiven ingezet.

Voor de finalevlucht was er maar een van verloren en dat was uitzonderlijk weinig. Met kwaliteit had dat niets te maken, kennelijk konden ze de infectiedruk aan.

Ik zeg altijd dat het enige geheim in duivensport selectie is.

Daarmee doel ik prestaties maar vooral ook op natuurlijke gezondheid.

En het kweekhok is daarvoor de basis.

Daar komt alle goeds vandaan maar ook alle slechts.

Met piepers waaraan bij het spenen iets mankeert valt niets aan de vangen.

Ongeacht de klasse van de ouders.

Je kan die bij het spenen kuren maar dat is veelal de eerste van een reeks in de jaren die volgen.

 

TOT SLOT

Jammer dat het weer in Nevele zo tegen zat.

Het is meen ik de eerste keer dat een vlucht daar letterlijk in het water viel.

De organisatoren, de enorme massa belangstellenden en de deelnemers hadden beter verdiend.