Ga direct naar de inhoud.

Zo doen ze het daar

De afdeling waarin ik speel werd in 2009 weer bijna 200 liefhebbers armer.

Ooit waren we met zo'n 8.000, nu met amper 2.000.

Elders is het verval minder maar het totaalbeeld van de internationale duivensport geeft weinig reden tot vrolijkheid.

- Belgie zou nog 35.694 leden tellen, dat waren er in 1981 nog 102.324 en in 1951 liefst 237.965.

Van 237.000 naar 35.000?

Wat ging er fout en waarom vraagt een mens zich af.

- In Nederland zijn nog 25.430 liefhebbers, het Barcelona stadion voor eenderde gevuld, dat waren er ooit 56.000.

Ook de leeftijden stemmen somber. Zowel in Nederland als Belgie ligt het aantal liefhebbers dat jonger is dan 40 onder de 4.000.

- Duitsland zou nog 51.400 liefhebbers rijk zijn, Frankrijk 14.030.

- Ook in Engeland, Japan, Amerika en zelfs Taiwan gaat het slecht.

- De sport tiert nog wel in Polen en Roemenie. In Roemenie zouden er elk jaar 500 liefhebbers bij komen.

Het zal wel overdreven zijn maar als het er 250 zijn is het nog veel.

In Portugal bloeide de sport tot 2000 maar vanaf toen daalde het aantal liefhebbers van 30.000 naar 15.000.

Vooral in 2009 zouden 'vanwege de crisis' velen gestopt zijn.

 

UITZONDERING

Maar er is EEN uitzondering; de Algarve.

Men leeft er van het toerisme en niet verwonderlijk; Een prachtig landschap, fraaie badplaatsen, goed weer bijna verzekerd, het leven is er goedkoop en' men speelt er dus driftig met duiven.

Er waren 1.000 liefhebbers en die zijn er nog. Ook de toekomst ziet er goed uit gezien de gemiddelde leeftijd, ik schat 25 jaar jonger dan hier.

Er zijn 25 clubs maar wat speciaal is en absoluut uniek zijn de 'community lofts' waarover dadelijk meer.

 

WAAROM?

Waarom houdt de sport in de Algarve wel stand?

Denkelijk hebben volgende zaken er mee te maken:

- Men vliegt in reeksen (vitesse, halve fond en fond) en maar ''n vlucht per week. Je moet niet onderschatten hoe veel minder druk dat geeft in iemands (gezins)leven. Want het is dat gebonden zijn, een jaar lang, wat er voor sommigen te veel aan is.

- De commerce heeft de sport er ongemoeid gelaten.

Bij ons staat veel in het teken van de verkoop; daarom dat sommigen hun toevlucht zoeken tot de massa. Ze hopen op vroege duiven, daarmee halen ze de media en geen buitenlander die let op het aantal ingezette duiven.  - In Belgie worden functies (goed!) betaald, in Nederland is dat minder, daar werkt men voor noppes. Men wil geen geld voor een hobby.

- Met voorzitter Rui en Pedro Lopez maakte ik er een rondrit en die was verrassend.

 

TOPSPELERS

Eerst bezochten we drie kampioenen.

- Nachtclubeigenaar Vargues zit amper 5 jaar in de sport, kocht voor een fortuin duiven en werd in 2009 NATIONAAL Kampioen Halve Fond.

Hij doet het vooral met duiven van Lionel Debusschere en 2 dochters van de Kannibaal van van Dijck.

- Dokter Madeira, de enige die vloeiend Engels sprak, woont in de stad maar heeft toch een enorme tuin achter zijn huis. Daar mag op gebouwd worden, hij zou die voor veel geld kunnen verkopen maar de dokter is helemaal duivengek en verkiest duivenhokken op zijn kostbare grond. Tot mijn verbazing was hij geabonneerd op De Duif en hij is bijzonder goed op de hoogte van het gebeuren hier. Hij begon met duiven van Fabry, later kwamen er bij van Vereecke, Van Hove Uytterhoeven, Bolle, Florizoone, Gyselbrecht.

Dat van Hove Uytterhoeven goede hebben is bekend maar deze duiven maakten een verpletterende indruk. De oogarts met gevoel voor humor speelt ook in Belgie samen met Gyselbrecht.

- Germano en Ribeiros zijn kampioenen die slaagden met duiven van opnieuw Debusschere en Colson.

Iedereen speelt dubbel weduwschap en de duivinnen domineren, vooral op de fond.

 

BELGISCHE DUIVEN

Ze 'doen' het dus met Belgische duiven, dit in tegenstelling tot Engeland. Daar zijn Nederlandse duiven populair, vooral die van Peter van der Merwe.

Dat is een kwestie van communicatie wist dr. Madeira.

Frans is er de tweede taal en daarom werden de eerste duiven ingevoerd van Franstaligen, nadien kwamen er Vlaamse duiven.

Veel Nederlanders spreken Engels (Portugezen nauwelijks) en dat verklaart waarom er in Engeland zo veel Nederlandse duiven zitten.

 

CLUBGEBOUWEN

Werkelijk indrukwekkend zijn de clubgebouwen, veelal modern, soms in het centrum van een stad en voorzien van alle faciliteiten. Het zijn ware ontmoetingscentra, de liefhebbers gaan er ook in de week over duiven babbelen en genieten.

De clubs hebben hun eigen kleine duivenwagen en als de duiven zijn ingemand worden die daarmee naar een centraal punt gebracht waar ze overgeladen worden in grote camions die ze vervolgens naar de losplaats brengen.

Onder leiding van voorzitter Rui is men nu bezig een gigantisch clubgebouw te bouwen in Loule; kostprijs 300.000 euro!

'Hoe flikken ze het?' vraag je je af.

 

Je gelooft het niet, dit is een clubgebouw!

 

COMMUNITY LOFTS

Wat het meest indruk maakte waren echter de 'community lofts'.

Her en der zie je een aantal hokken in alle soorten en formaten dicht bij elkaar op een veld. Dat zijn 'community lofts'.

Er zijn er 14 met op elk 15 hokken of meer.

De grond is door de gemeente ter beschikking gesteld voor mensen die graag met duiven spelen maar dat niet kunnen vanwege geen plaats voor een hok.

'Men steunt ook andere sporten en daarom ook duivensport' hoorde ik.

In Nederland, Belgie en vooral Duitsland denken veel gemeenten daar anders over. Die verbieden je duiven te houden!

De trots van de Algarve is het complex 'Aldeira Columbofila de Vila Real de Sint Antionio'.

  Luchtfoto van community lofts. Zo staan er 22 bij elkaar. Betaald door de overheid.

ONGELOOFLIJK

De locatie is bijna tegen de autobaan in een vlakte in een bos. Er staan 22 nieuwe hokken, allemaal dezelfde en voorzien van waterleiding en elektriciteit.

Het was avond en voor de hokken zaten de liefhebbers te melken en sigaretjes te roken. En je gelooft het niet, ook die hokken van elk 5.000 euro waren door de gemeente betaald en ter beschikking gesteld aan mensen die geen ruimte hebben om met duiven te spelen.

En dan te weten dat onze belastingcenten naar Portugal en Spanje gaan omdat die steun nodig hebben.

Rare wereld.

Er moeten van elke vlucht zo'n 600 duiven vallen en men kan raden wat er gebeurt als de eerste duif zich meldt. Alles en iedereen blaast op een fluitje want iedereen hoopt dat het zijn duif is.


Twee hokjes behorend bij een 'Community loft'.

TOT SLOT

Wat alle hokken er gemeen hebben is dat de bodem open is, een soort rooster, en dat moet ook wel vanwege de hitte in de zomer.

Ze zitten stampvol en toch was de conditie van de duiven adembenemend.

Dat moet met het (droge) klimaat te maken hebben.

De kwalen van deze tijd, Adeno en verliezen met jongen, kent men er niet.

Men mag op de halve fond maximaal 30 duiven spelen en op de fond 15.

Met meer spelen KAN maar dan wordt dat 'team 2'.

Dat er bij ons geen enkele regel is die iemand belet om desnoods 500 duiven in de strijd te werpen vindt men even onbegrijpelijk als verwerpelijk.

 

Clubhuis in aanbouw. Kosten 300.000 e.

 

TOT SLOT In de Algarve meent men het succes ook te danken te hebben aan het feit dat men een limiet heeft. Ik schreef dat men niet begrijpt dat men hier desnoods met 500 duiven kan/mag spelen. Laat nu iemand in Nederland op een fondvlucht precies 500 duiven ingemand hebben. Hij meende dat het tegen hem bedoeld was, ik zou hem wel ter sprake gebracht hebben. Niets is minder waar. Maar ik mag een mening hebben en die is dat ik het niet goed vind voor de sport dat men dus 'desnoods 500 of zelfs 1.000 duiven kan spelen'. Maar daarom is mijn respect voor mensen die met de massa spelen er niet minder om en ik besef dat het ook zijn goede kanten heeft. Ze maken het vervoer goedkoper en maken prijzen. Onder deze mensen zijn zelfs mijn beste vrienden.  In duivensport wordt te vaak vergeten dat verschillend denken best samen kan gaan met wederzijds respect.