Nieuwe ontwikkelingen 1
De laatste jaren wordt duivensport geconfronteerd met verschijnselen die er vroeger niet waren. Die verschijnselen krijgen hoe langer hoe meer weg van problemen die alleen maar groter lijken te worden.
De modale liefhebber hoort het aan en weet het niet meer. Veel hangt ook af van wie wat zegt. Wat dat betreft moet ik soms denken aan vrouwen.
Bij sommigen zien nepstenen er uit als diamanten. Bij anderen zien diamanten er uit als nepstenen.
Liefhebbers zien, luisteren en weten het niet meer.
Ze houden hun hoofd scheef als een parkietje.
Ik denk met name aan:
a.
De massale verliezen van jonge duiven in de maanden mei en juni.
Als de helft van de liefhebbers de helft van hun jongen kwijt is is dat niet overdreven en dat is natuurlijk dramatisch. Liefhebbers worden radeloos.
Ze leren nog intensiever op maar niets lijkt te helpen. En geen mens die aan die verliezen ontkomt, ook de grootste kampioenen niet.
Natuurlijk hebben die met gezondheid te maken. Zo kon je van de broers Vandenheede, de supervedetten uit Vlaanderen lezen dat ze van een laplucht zo maar 50 jongen kwijt raakten. Een bezoek aan de dierenarts bracht uitkomst en na medicatie was het met verliezen gedaan.
Maar er is meer dan gebrek aan gezondheid, zo veel is zeker.
b.
Dan zijn er de belachelijke prijzen die voor bepaalde duiven of beter namen en rassen worden betaald, vooral via internet.
Goed voor de sport?
De meningen verschillen.
Niet aan te ontkomen en niets op tegen zolang media zaken maar niet opblazen met misleidende publiciteit meent de een.
'Geen sport meer' zegt de ander.
c.
Adeno Coli. Voor velen een jaarlijks terugkerende ramp.
Liefhebbers worden radeloos en komen in elk voorjaar weer opnieuw dagelijks met schrik op het hok.
Kan je het voorkomen?
Zijn duiven die ge'nfecteerd waren verloren voor de toekomst?
Enkele grote kampioenen geven in volgende afleveringen hun ervaringen.
d.
Dan is er de opkomst van massa hokken. Op zich zou men daar niet rouwig om hoeven zijn ware het niet dat sommigen een angstwekkend hoog prijspercentage pakken en er voor de rest weinig over blijft.
Maken ze de sport kapot of moeten we er blij mee zijn?
e.
Wat we ook zien is een schrikbarend aantal fondvluchten in een tijd dat het aantal liefhebbers daalt.
Bijgevolg inmandlokalen die soms amper enkele handvollen duiven bij elkaar krijgen, hoge vrachtprijzen en een hoop (overbodig) werk en stress.
f.
Ook op medisch gebied verkeert duivensport in een soort spagaat; het eeuwige dilemma tussen graan en water en intensieve medische begeleiding.
Sommigen, en niet de minste, keren terug naar de natuur en gebruiken alleen antibiotica in geval van nood.
Anderen beweren dat duivensport topsport geworden is en het zonder gedegen medische begeleiding niet meer gaat.
Ook hierover hebben we enkele grote kampioenen ondervraagd.
Kan je anno 2011 nog uit blinken zonder gebruik van antibiotica of ga je daardoor juist beter spelen?
g.
Duiven rijden in de week tussen de vluchten door. Volgens de een noodzaak, vooral met jongen, volgens de ander allemaal moeite en kosten om niks.
En de doorsnee liefhebber wordt weer aan het twijfelen gebracht. Vooral natuurlijk als het minder gaat.
h.
Dan is er meer voor de fondspelers de nieuwe trend die uit Nederland kwam overwaaien.
Sommige Noorderburen menen dat ze hun successen danken aan dagelijks verplicht tot 3 uur of meer trainen.
Veel vliegen doet veel eten en dat zorgt weer voor energie die bij duiven de grenzen doet verleggen waardoor ze nog enkele honderden kilometers op de automatische piloot doorgaan als anderen afhaken.
Verreckt Arien en Vanlint volgden met succes de methode van de noorderburen terwijl anderen er absoluut niet in geloven.
Energie moeten duiven opsparen voor als er gevlogen wordt en niet in de week verspillen menen ze.
TOPPERS
Aan enkele topspelers die al jaren bewijzen duivensport in de vingers te hebben en die ook een gezonde kijk op de sport hebben vroegen we hun mening.
Bedoeling is de dolende liefhebber meer houvast te bieden.
LEO HEREMANS
Wat Leo dit jaar allemaal aan het klaar maken is getuigt van zelden gezien vakmanschap.
Bijna alle duiven verkopen en bijna meteen terug op het oude niveau staan?
Of is het nog hoger?
Fenomenaal gewoon en dat in een samenspel dat ik wat vitesse betreft beschouw als het sterkste van Belgie maar daar mag U natuurlijk anders over denken.
RUDI DIELS
Vooral mensen die uitslagen kunnen lezen kunnen niet anders dan veel respect hebben voor de man uit Beerse. Rudi hoeft geen tientallen duiven in de strijd te werpen om eerste prijzen te winnen en hij doet het al vele jaren met doffers, duivinnen, jongen en oude.
En dat niet plaatselijk maar hij zoekt de sterkste concurrentie op: Union Antwerpen/ZAV.
WILLEM DE BRUYN
Deze Nederlander is een denker en zoeker als weinig anderen.
Een man met een visie ook.
Toegegeven hij speelt met de massa, maar zeg nu zelf, is het dan niet moeilijker om tot 80% toe prijs te winnen? En dat lukt Willem soms.
HOK VERCAMMEN
Jos en zoon Lars waren in 2010 werkelijk outstanding op de kleine fond, zowel met oude als jongen. Ook dit jaar manifesteren ze zich weer. Evenals de Bruyn met de massa maar ze durven met een duif in concours ook kop te winnen.
In de ZAV is niemand zeker van de zege voordat Vercammens klok open is.
LUC, BART EN JURGEN GEERINCKX
Helaas sukkelt 'De Luc' nu erg met zijn gezondheid en ik meen namens velen te spreken als ik deze sympathieke kampioen een voorspoedig herstel toewens.
Wat voor klasbakken er op de hokken in Wommelgem zitten weten mensen best die er tegen spelen.
Of beter PROBEREN te spelen want als dit hok ontketend is is er geen houden aan.
Ze bewandelden het veelvuldig begane pad van vitesse naar halve fond en toen kleine fond.
Kortom:
Het kruim van de duivensport zal in volgende afleveringen hun mening geven over zaken die momenteel leven in duivensport en die liefhebbers doen twijfelen.
Uiteraard hadden we andere even grote kampioenen kunnen ondervragen maar soms moet je keuzes maken.
(wordt vervolgd).