Evolutie2
Pas zijn ze 5 jaar geworden mijn kleindochters en deze week was het schrikken.
Ik was oude rommel aan het opruimen toen er een vroeg 'wat is dat bompa?' en ze wees naar een oude telefoon.
Je kent die nog wel, zo'n bakelieten losse hoorn op een onderstel, met gaten er in om je vingers in te steken als je een nummer draaide.
'Dat is een oude telefoon' zei ik.
Ze keek verbaasd. 'Daarmee kan je toch niet smsen?'
Nee dat konden we vroeger niet', zei ik.
'En emailen dan?'
'Dat konden we daar ook niet mee.'
'Hoe praatten jullie dan met elkaar?'
'Met die telefoon' zei ik en we waren weer terug bij af. Ik word oud en wat is er veel veranderd ging het door me heen.
En ik dacht aan de tijd dat ik als tiener bijverdiende door de uitslagen van de club te typen. Als je een fout maakte had je pech. Dan kon je de hele bladzijde opnieuw typen. Daarna werden de bladzijden in een stencilmachine gedaan (bestaan die nog?) en van die dingen herinner ik me dat ze altijd lekten en ik steeds weer met zwarte handen thuis kwam.
DUIVENLOKAAL
Lezen kunnen die kleintjes nog niet maar ze zien alles. Zo wees er een me op een duif die ze zag op een bord aan de gevel van een cafe in Hoogstraten.
'Duivenlokaal' stond er op. Plus de afbeelding van een duif.
Toen moest ik uitleggen wat en duivenlokaal was, maar dat is niet eenvoudig als je weet dat er ooit veel duivenlokalen waren, ook in Hoogstraten, maar dat er nog amper liefhebbers zijn, zeker in Hoogstraten niet.
Daarom dat die meiden meenden dat er niemand anders duiven heeft dan ik.
Hoe anders was het in MIJN kinderjaren. Toen had zowat iedereen duiven.
'Wie zorgde toen voor de duifjes als jullie op vakantie gingen?' vroeg een van hen.
Duiven verzorgen als we op vakantie waren?
Dat was wel het allergeringste probleem. We gingen nooit op vakantie.
Geen centjes. Niet begrijpend keek ze me aan.
We hadden toen ook nooit van Chinezen gehoord. Handel in duiven bestond niet, die werden weggegeven, gekregen of geruild.
De mensen werkten 6 dagen op 7, hadden bijna niets van al die luxe die we nu hebben en toch' hadden we het woordje crisis nooit gehoord.
CHINEZEN
Of die Chinezen de hedendaagse sport goed of veel kwaad doen met de schunnige prijzen die ze voor duiven betalen zal de toekomst uitwijzen.
Vroeger waren het bijna alleen Japanners die kochten, toen kwamen de Taiwanezen en nu dus de Chinezen.
China heeft me altijd ge'ntrigeerd. De leraar kon er zo mooi over vertellen. Alle mensen droegen er hetzelfde grauwe pakje, van hoog tot laag, omdat er eigenlijk geen hoog en laag was. Iedereen was gelijk en verdiende even veel of zeg maar even weinig. Dat hoorde zo in een communistisch land.
In de 80-er jaren kochten ze ook duiven maar als je daar 750 francs voor kreeg was het wel op.
Wat zijn de tijden veranderd.
Ze kopen nu alles wat los en vast zit en bieden tegen die lui is op voorhand een verloren zaak of je moet M de Cock heten die er ook niet voor terugdeinst tot 130.000 e voor EEN duif te bieden.
Liefhebbers die ooit naar China vlogen, en dat worden er steeds meer, zullen ook gemerkt hebben dat die peperdure business seats voornamelijk bezet zijn door Chinezen.
En die enkele Belg die er zit heeft waarschijnlijk zijn reis betaald gekregen door' Chinezen.
Zo iets was nog niet zooo lang geleden toch volstrekt ondenkbaar?
Of ze daar nu dan zo rijk zijn?
Ben je gek. Sommigen ja, maar die zijn wel stinkend rijk. Maar per hoofd van de bevolking verdienen ze minder dan in Albanie.
Heel erg weinig dus.
RUSLAND
Het doet denken aan Rusland.
Nog niet zo lang geleden werd er een inzameling gehouden. 'Help Rusland de winter door' heette het. Moet je nu eens zien.
Zijn zij de volgende die onze duiven komen kopen?
Als je ziet wat er in de voetbalwereld gebeurt schrik je nergens meer van.
Neem nu FC Anzhi. Verleden jaar nooit van gehoord, nu lijkt het de zoveelste plek waar een veelkoppig monster de voetbalwereld in een wurggreep lijkt te krijgen.
Een van de olie miljardairs begon er met Eto'o te kopen, nadien volgden Boussoufa en consorten.
Vele miljoenen per jaar mogen ze op hun bankrekening bijschrijven en dan willen we het nog niet hebben over hun luxe woning in Moskou met zwembad, hun Jaguars met priv' chauffeur, hun 4 lijfwachten en noem maar op.
Het oude Europa is in de greep van de crisis, maar de dans om het Gouden Kalf wordt alsmaar meer luguber.
Smekend wordt er nu naar China en Rusland uitgekeken om ons en de Euro te redden. Ze moeten er hartelijk mee lachen.
Dat rijke luie westen helpen en waar je met niet werken bijna evenveel verdient als met werken en waar je al vroeg op pensioen kan?
Ze zijn wel wijzer.
ANDERE TIJDEN
Wat er met het voetbal gebeurt kan je een beetje vergelijken met duivensport.
Verschil is alleen dat mensen van voetbal blijven houden, ook wel van duiven maar steeds minder.
Hoe kon deze sport zo achter uit gaan vraag je je af.
Talloze malen hoorde ik al hoe mensen enorm van duiven genieten en zich geen raad zouden weten zonder.
Altijd wat om handen, altijd iets om voor te gaan. Je kan liefde voor dieren koppelen met competitie en tegenwoordig valt er dus ook grof mee te verdienen.
Dat laatste echter door een zeer kleine minderheid die verkoopt aan een zeer kleine minderheid.
Ik weet dus niet of we er blij om moeten zijn of niet maar wat sommigen doen is zeker afbrekend.
Als een beginneling of een man zonder centen er aanklopt zeggen zonder blikken of blozen: 'Jongen kopen? Ok, maar de Chinezen betaalden hier 1.000 e per stuk (ik noem maar wat) dus dat is ook jouw prijs.
Zeg dan liever dat je er geen hebt.
OOK BETER?
Ook rijst de vraag of de duif van nu beter is dan die van vroeger.
Die presteert beter, dat leidt geen twijfel.
Vroeger sprak men over echt duivenweer als er een stevige wind tegen stond, dat betekende 1.000 mpm, en dat was 'weer voor de goei'.
Nu mag je aan die snelheid al aan een serieuze ramp gaan denken.
Twee jaar terug duurde Blois hier amper 20 minuten en dat van een landelijke lossing. Dat was vroeger op zo'n afstand gewoon ondenkbaar.
Die 'betere' duiven kregen we door een jarenlange selectie.
Verder lijdt het geen twijfel dat de duiven vroeger van natuur gezonder waren.
Vanwaar die minder gezonde duiven nu?
De toegenomen medicatie!
Nu kan je ahw spreken van een schijngezondheid.
IN PLAATS VAN
Ik wens U allen een gezond en voorspoedig 2012. In plaats van kaarten.
Geniet elk op Uw eigen manier van het leven en Uw duiven en laat je niet gek maken. Niet door negatievellingen, randverschijnselen of zotte prijzen.