Ga direct naar de inhoud.

Mail van Patrick B

Onderstaande mail kreeg ik van Patrick Boeckx, de bijna buur van Leo Heremans. Een mail die het lezen meer dan waard is.
Beste Ad,

 

Ja, ik weet het, nogmaals verliezen jonge duiven.

Enkele kanttekeningen.

 

Niet iedereen verliest veel jonge duiven.

Bij degenen die wel in de brokken delen is er toch in grote lijnen een rode draad. (ik bevraag mijn collega"s in de club hierover)

* jonge duiven met een matige gezondheid

* jonge duiven die weinig rondtrekken

* afstammelingen van bepaalde kweekkoppels gaan massaal verloren, van sommige koppels gaan er bijna geen verloren

 

Dirk Van Den Bulck heeft dit jaar een jonge duif met een nationale asduif score van 0.98 op zes vluchten (Bolt vorig jaar, had 2.30)

Deze verduisterde duif heeft begin mei tweemaal Qui'vrain gevlogen op zondag (massale lossing met de oude). In Belgie mogen vanaf ''n mei jonge buiten wedstrijd Qui'vrain vliegen en vanaf 15 mei wedstrijdvluchten op Qui'vrain.

 

Hierop kan men zeggen: dit is een uitzondering, maar ja, geef mij die uitzondering maar. Iedereen streeft naar goede, en die zijn er niet veel, er zijn wel oneindig veel slechte,  velen denken te snel dat ze goede hebben en dan stelselmatig  de concurrentie uit de weg gaan, vervolgens denken ze dat ze heel goede hebben.

 

D VDB heeft 60 jongen voor eigen gebruik gekweekt. Er zitten er vandaag nog 45 op zijn hok.

Mijn devies is: meet u met kampioenen en aap de mindere goden niet na.

Ik woon 500 meter van Leo H. 

Als zijn duiven konden kop vliegen, hadden de mijne ook alle kansen. 

 

De liefhebbers die veel jongen verliezen, kunnen proberen later te kweken en pas vanaf 15 juli hun jongen te spelen.

Ik voorspel dat de meeste liefhebbers slechte jaarlingen zullen hebben, niet omdat ze te weinig ervaring hadden. Maar omdat ze niet genoeg kwaliteit op hun hok hebben. 

De minste compassie die je met je duiven hebt wordt bijna altijd afgestraft.

 

Ik speel al heel mijn leven in provincie Antwerpen Qui'vrain en Noyon. Steeds met massale lossingen. Nooit heb ik veel duiven verspeeld. In andere regio"s zie ik steeds meer de vraag om af te stappen van massale lossingen. Blijkbaar streeft steeds naar minder selectie. Men wil domme slechte duiven. En die domme slechte duiven met een slechte conditie en slechte gezondheid gaan massaal verloren.

 

Duiven opleren in groepslossingen, ze vliegen 10 maal in groep recht naar huis, de duiven hebben niets geleerd en de melker die is content. De 11 de lapvlucht komen ze in duiven terecht die een andere richting uitvliegen. Massale verliezen als gevolg..

Los ze in kleine groepjes of een voor een, en de duiven leren iets van hun lapvlucht. Maar ja iedereen denkt dat ze goede hebben en er moest  

er is ''ntje niet terugkeren.

 

Bijna iedereen jammert dat er zoveel jonge verloren gaan. Ik hoor niemand zeggen: En nu ga ik een stam opbouwen van die paar koppels waarvan de jonge minder snel verloren gaan. Als men zo blijft jammeren wordt het spel met jonge duiven in mei en juni binnenkort verboden. En maximum 200 km ver met jonge zodat de minder getalenteerde ook zeker thuis geraken.

 

 Leo H  moest 150 jonge kweken om een handvol goede over te houden. De mensen met minder getalenteerde duiven kweken ook 100  jonge duiven, statistisch gezien hebben die ''n of geen goede duif gekweekt. Eigenlijk moesten die mensen blij zijn dat er een pak van die slechte duiven wegblijven.

Maar een mens leeft op hoop en kweekt die jonge niet om ze massaal te verspelen.

 

Duivensport is aartsmoeilijk en bikkelhard, je moet jezelf en je duiven constant in vraag stellen. Al dat je moet weten staat in het weekend op de duivenuitslag, maar de meeste liefhebbers zoeken uitvluchten om hun slechte resultaten te verbloemen.

 

Mensen die weinig duiven verliezen en in mei - juni plezier beleven aan hun jonge duiven wedstrijden, dreigen het slachtoffer te worden van de klaagzang over het verlies van jonge duiven. Men is trouwens niet verplicht voor 15 juli deel te nemen aan wedstrijden. In Belgie is dit natuurlijk gemakkelijker dan in Nederland met hun oplopend vluchtprogramma in kilometers.

 

Ik hamer nogal door op selectie, maar dat is enige factor die we eventueel in de hand hebben. Gsm stralingen, milieu vervuilingen, nieuwe duivenziektes, storingen in het onrientatievermogen hebben we niet in de hand. We moeten maar duiven proberen te kweken die wel bestand zijn tegen deze nieuwe omgevingsomstandigheden. We zullen ons toch moeten aanpassen.

 

Hopelijk komt mijn mail u niet te cru over want dat is mijn intentie niet.

 

Gegroet