Ga direct naar de inhoud.

Heel veel kul

Dat ik al wat langer meedraai merk ik aan de medemens. Twee keer op korte tijd hoorde ik dat ik er nog vrij jong uit zag.

Niet goed! Zo iets zegt men alleen tegen iemand die ouder wordt.

Maar goed. In die jaren viel ik compleet van mijn geloof in veel zaken die voor anderen heilig zijn. Neem nu voeren. Dat is volgens mij GEEN kunst.

 

VOEREN

- Ik schreef vaker niet te geloven in ruimengeling. Flauwe kul zo"n term en op totaal niets gebaseerd. Geen enkele mengeling zal je duiven beter doen ruien. Die ruien vanzelf. Daar hoef je niets voor te doen. En als je zaken wilt forceren moet je werken met licht en donker. Zo simpel is dat.

- Ik geloof niet in opvoeren. De laatste dagen voor inkorven de duiven extra energie mee geven door middel van bijvoorbeeld mais of pinda"s? Schei nou toch uit.

Elke wetenschapper lacht je hartelijk uit.

- En ik geloof niet in zuiveren door zuiveringsmengeling. Ook die term is wat mij betreft grote zever zoals men zo mooi zegt in Belgie.

- Gerst zou duiven kalm houden las ik op duivenmarktplaats (internet). Hoe komt zo"n man er bij. De verdienste van sommigen is dat ze goed schrijven, die van anderen is dat ze NIET schrijven.

 

HETZELFDE

Want, zeg nu zelf:

Voorlichting die tot op tienden van procenten aangeeft hoeveel prote'ne, vet, eiwit enzovoorts in voer hoort te zitten?

Dat haalt niet eens het niveau van de belachelijkheid. Ik voer een heel jaar hetzelfde.

Over voeren moet je mij geen vragen stellen. Ik ken dat allemaal niet en daarom praat ik er nooit over en schrijf er nooit over.

Die onkunde heb ik overigens nooit als een gemis ervaren.

In de 90-er jaren was het eerder uitzondering dat in de Afdeling het kampioenschap NIET werd gewonnen, zowel met oude als jongen, en dat was toen toch tegen een duizendtal leden. Afgelopen jaar, 2013 dus, werd het 1e Kampioenschap oude gewonnen in Hart van Brabant. Daaronder vallen toch grote centra als Tilburg en Goirle. En ook de jaren er tussen waren prima. Wat ik bedoel is dat ik het onmogelijk allemaal verkeerd kan zien. Tenminste, als presteren de norm is.

 

ANDRE

Ik had Andre aan de lijn. Dat was weer even geleden. Ooit schreef die nog een serie artikelen over mij in Duifke Lacht, een beter duivenblad. Hij vond me de beste "jonge duivenspeler" van het land en dat was (denk ik) nog waar ook. Toen tenminste.

Maar het heilige vuur voor het jonge duivenspel is er niet meer. Mijn favoriete spel was spelen met gescheiden geslachten. "Was" dus, want door omstandigheden kan dat niet meer.

Ook prominenten als G v d Wouwer en Leo Heremans vinden trouwens dat om echt te excelleren met jongen je geen nestspel moet spelen.

Nu zijn er dus andere smaakmakers in Nederland. Zoals van Wanroy (Geffen) met name. Andre en ik gingen toen ik wel eens eten met de dames herinner ik me en hij is een columnist van wie je kan leren.

 

MINDER EENZAAM

Ook Andre (Roodhooft dus), is in zaken als voeren even realistisch al nuchter.

Ook hij beweert er niets van te kennen maar je moet er, vooral op de kleine fond, maar eens tegen spelen. Voor die discipline zouden duiven toch zeker goed gevoerd moeten worden? Hmm. Ook hij voert een heel jaar hetzelfde.

Zoals Klak destijds en mannen als Scheele, de Bruijn, Jos Joosen, Gommaar Verbruggen nu. En dat voelt een stuk minder eenzaam.

 

Trouwens: Jos Joosen? Die speelt fond en zware fond. Bij thuiskomst krijgen de duiven hetzelfde voer als de dagen voor het inmanden.  

  Ook Joosen Brecht gelooft alleen maar in de goede duif. Was nog nooit bij een dierenarts en voert zijn duiven een heel jaar hetzelfde. Ruimengeling? Zuivering? Opvoeren? Met die kreten moet je bij hem niet afkomen.
Ook over bij producten denken Andre en ik hetzelfde. Hij had het weer gezien in Duitsland, want door moet je inderdaad zijn om die overtollige troep te kunnen bewonderen.

Ik schreef er ooit over.

 

Al die schappen vol spul dat duiven "niet kunnen missen?" Het is om wenend ter aarde te storten en alleen uitvoerbaar als niet een maand maar een week dertig dagen zou tellen.

 

En steeds weer komt men met iets nieuws.

Nu zijn er zelfs drankjes tegen stress en pillen voor beter ori'nteren en daardoor zou je minder jongen verliezen.  

Gekker moet het toch niet worden?

Mijn bril stuiterde van mijn neus toen ik het las. Dementen, analfabeten en goedgelovige na'evelingen (met alle respect!) tuinen in deze onzin maar worden wel deskundig beroofd van hun laatste spaarcentjes.

Soms is het frustrerend te zien dat het menselijk verstand grenzen heeft terwijl de menselijke onnozelheid er geen heeft.

Trap er toch niet in beste mensen als sportgenoten gewichtig doen na een goede uitslag. Er wordt nergens zo veel gelogen als na het vissen, voor de verkiezingen en na een goede uitslag met de duiven.

Ik geloof alleen nog maar (een beetje!) in biergist, naturaline, mineralenpoeder. En heel misschien knoflook. Voor gezonde duiven geloof ik zelfs niet eens in vitamines.

 

ONVERGETELIJK

Iedereen maakt wel eens uitslagen die men niet licht vergeet.

Zo ook ik destijds van Chartres. Dat was toen een ZNB vlucht, (Zuid Nederlandse Bond, tegenwoordig zou men het nationaal noemen).

Orleans (wel nationaal) de week voordien was enorm en dat verklaart dat er nogal wat liefhebbers in de tuin stonden.

Wel een man of acht en er leeft er niet een meer van realiseer ik me nu.

Ik kreeg 9 duiven nagenoeg gelijk en tegen bijna 4.000 duiven werd begonnen met 2, 3, 4, 6 enzovoorts. Alleen Harrie Kennis was me voor herinner ik me nog. Tegen Jos, die de duiven mee gepould had, fluisterde ik: "De 3 eerstgetekende voorop".

De letters waren stil, keken elkaar beurtelings ongelovig en argwanend aan en nipten van hun koffie of bier.

- "A" stond tegen de haag te pissen en deed zijn uiterste best net te doen of hij me niet afluisterde toen ik tegen Jos sprak.

- "Wat denk je?" vroeg ik aan "B". Hij zei niets maar werd plots in beslag genomen door iets fascinerends op de bodem van zijn glas.

- "C" plukte een onzichtbaar pluisje van zijn stofjas en ik hoorde "D" iets fluisteren over een flesje. "Zei je iets?" vroeg ik. Hij schudde het hoofd en keek schuldbewust naar de punten van zijn schoenen.

    

REALIST

Sommige liefhebbers denken dat ze denken maar dat denken ze maar.

Iedereen kent in zijn directe omgeving wel mensen die geen zier verstand hebben van mineralen, eiwitten, proteine, zuren om over medicijnen maar te zwijgen.

Mensen die zonder al die kennis toch enorm presteren.

ZULKE hebben een boodschap! Maar meestal zijn dat mensen die anderen laten praten, laat staan over duiven schrijven.

Als U zich goed voelt met zuiveren, opvoeren en het toedienen van al die pillen en drankjes doe zo voort.

Maar geloof me, anders, simpeler dus, kan ook. Als je de goede duiven maar hebt.