Hoe dom kan je zijn 2
Onderstaand artikel verscheen in Sportblad de Duif de week na de catastrofe van Gueret voor jonge duiven. Gueret was de laatste Nationale vlucht, voor de verste afstanden ongeveer 630 km. Dan los je geen duiven meer om 10.30 u in september als de dagen al zo korten. Een Belgische probleem? Verre van. In Gelderland een soortgelijk verhaal de laatste vlucht.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoe dom kan je zijn?
Aanvankelijk wilde ik als kop gebruiken 'hoe schaamteloos' kan je zijn. Maar ik vond het een beetje te hard. Hoewel, mensen die zo hardvochtig zijn tegenover duiven en liefhebbers verdienen niet anders dan een harde benadering.
Ik heb het over de mensen (of is het een man, dhr Scheel?) die beslisten over de lossing uit Gueret. Ik heb zelden of nooit kritiek op lossers. Maar er zijn grenzen. Dit in tegenstelling tot de menselijke domheid, die is kennelijk onbegrensd.
STOMVERBAASD
Dat de lossing werd uitgesteld naar zondag is iets waarmee te leven valt.
Maar toen!
Zondagmorgen 9.00 uur. Zeer mooi weer in Gueret. Hier nevel maar die zou rond het middaguur optrekken. Zo waren de voorspellingen en die kwamen (voor een keer) ook prima uit, getuige de lossingen in Noyon en Roye om 12.30 uur.
Tot verbazing van velen was het wachten.
En de verbazing werd nog groter toen men maar bleef wachten. Net toen de liefhebbers zich er bij hadden neergelegd dat het wel maandag zou worden zagen ze tot hun grote schrik dat om 10.30 uur werd gelost.
Dit KON niet goed aflopen, dat "smste" ik ook naar enkele vrienden, en mijn tragiek is dat ik soms gelijk heb.
Enfin, de afloop is bekend. Een drama en je hoefde echt niet van de slimste te zijn om te concluderen dat dit VRAGEN WAS OM.
OOK NIET SLIM
Drie jaar terug schreef ik hier al dat ik niet begreep waarom Gueret als verste van een serie kleine fondvluchten als laatste op het programma was geplaatst.
De verste fondvlucht juist als de dagen het kortst zijn mist elke logica.
Het is in deze tijd van het jaar eerder uitzonderlijk als men om 9.00 uur kan lossen.
Als er dan nog eens een stevige tegenwind zou staan krijgen duiven die meer dan 600 kilometer moeten vliegen amper de kans dezelfde dag thuis te raken omdat het zo vroeg donker is.
Die zaken moet men toch weten?
Waarom als laatste vlucht bijvoorbeeld geen Bourges? Dat is 100 km korter en er is meer speling, de duiven hebben meer uren kans dezelfde dag thuis te raken.
Nu is het zo dat van zo"n afstand in deze tijd van het jaar bij eventuele tegenwind duiven die kans niet hebben. En verplicht overnachten, want daar komt het op neer, kan nooit de bedoeling zijn van het jonge duivenspel.
TE
Ik hoorde zelfs Luc Vermeerbergen (of all people) zeggen dat het programma van nu te zwaar is. Die woorden kwamen nota bene uit de mond van iemand die zich helemaal toelegt op die vluchten en er de duiven voor heeft.
Hij pleit voor een of twee weken vroeger beginnen en/of een of twee weken rust in lassen. Ik heb ooit grotere onzin gehoord!
Als zelfs hij, die toch bewezen heeft sterke duiven te hebben, zich al beklaagt?
Van B v Oeckel hoorde ik over een handvol duiven die op ALLE voorgaande Nationaals hadden prijs gewonnen. Zondagavond was niet een van die duiven thuis.
Zo iets kan geen toeval zijn, van die duifjes is gewoon te veel gevraagd.
Uiteraard weten liefhebbers die hun jongen wekelijks inmanden voor zo"n nationaal van 550 km of meer dat ze (te) veel van die duifjes vragen.
Dat zulke duiven voor de toekomst nog amper waarde hebben.
Maar moet, met zo"n reeks opeenvolgende vluchten op het programma, de liefhebber niet tegen zichzelf in bescherming genomen worden?
INLASSEN
Omdat liefhebbers weten dat het eigenlijk allemaal te veel (van het goede?) is handelen de meeste anders.
Die komen met zogenaamde verse duiven die in Antwerpen bijvoorbeeld twee of drie keer Souppes gevlogen hebben. Maar ook hier schuilt een addertje onder het gras.
De lossingen van Souppes stellen in augustus getalsmatig niet zo veel voor.
Daarmee bedoel ik weinig duiven in concours.
In een kleine klad vliegen de duiven huiswaarts, keuzes hoeven onderweg amper gemaakt. Als zulke duiven dan ineens in een Nationale lossing komen, met andere van de Noordzee tot de Duitse grens, van de Franse grens tot de Nederlandse, raken ze letterlijk het noorden kwijt.
Bij zulke duiven zijn het niet het aantal kilometers dat ze parten speelt, wel gebrek aan ervaring om zich van anderen los te maken.
OOST BRABANT NEDERLAND
Hoe zeer dit waar is bleek een aantal jaren terug in Nederland. Als wij de grote Orleans hadden kwam Klak (himself!) hier enkele jaren duiven letten. Zonder overdrijven durf ik stellen dat ik op die vluchten enorm speelde en als het letten zo ongeveer gedaan was, dus de duiven ongeveer thuis, belde Klak naar sportgenoten in zijn woonplaats Reusel.
En dat was schrikken, voor zowel hen als mij. Die mensen hadden amper gepakt.
Toeval? Ik geloof niet zo in toeval.
Vanwege slechte(re) duiven?
Even dacht ik dat ook. Maar de verschillen waren te groot. Elk jaar weer opnieuw werd van Orleans zo slecht gespeeld dat er iets anders moest zijn.
Het was weer Jos Klak die met een verklaring kwam.
"Het komt door al die groepslossingen hier die de jonge duiven vooraf hadden. Jullie duiven hadden al enkele keren onder de grote hoop gezeten, die van Oost Brabant nog niet." De man had gelijk.
DEN DIRK
Hoe hier nu in Belgie in de toekomst mee om te gaan?
Dirk van Dijck bracht me op een idee.
Voordat de duiven op die Nationaals gespeeld worden enkele keren Provinciaal lossen. Dan kennen ze het klappen van de zweep om met zo veel tegelijk los gelaten te worden.
ZELF
Op de dag van die rampzalige Gueret vlogen wij uit Roye. Aanvankelijk stonden onze duiven in Creil maar, omdat Nederlanders nu eenmaal flexibeler zijn dan Belgen, werden ze 30 km dichter bij huis gelost. Die waren ook jonger.
De duiven, ik schat zo"n 15.000, zouden allemaal samen los gaan.
De duiven die ik door wil houden had ik niet mee, wel 24 andere.
Van die 24 waren er 17 met voldoende ervaring.
De andere 7 hadden ook voldoende ervaring maar' waren in tegenstelling tot die 17 nog niet "met de grote klad" gelost.
Van de 17 arriveerden er 6 bijna tegelijk, 14 wonnen prijs.
Van de duiven die voor het eerst onder de grote klad zaten won er niet een prijs.
HOE
Hoe drama"s als die van Gueret in de toekomst te voorkomen?
Eerst en vooral de man die besliste over dat lossen om 10.30 u nooit meer lossingsbevoegdheden geven. Hij heeft ten overvloede bewezen niet capabel te zijn, of zeg maar oerstom.
En vervolgens wat Dirk suggereert. Enkele provinciale lossingen voor deze nog JONGE duiven blootgesteld worden aan een Nationale.
Maar uiteraard geef ik mijn mening graag voor een betere. Ik ben maar een simpele plattelander met als troost dat sommigen nog simpeler zijn dan ik.
Met name die mensen die beslisten om Gueret om 10.30 u er uit te gooien.
' Ad Schaerlaeckens