Ga direct naar de inhoud.

Jongen evalueren deel 2

Wat je dus nodig hebt om met jongen maandenlang te presteren?

Goede duiven in volle vorm en een goed systeem.

Een systeem dat ook de vorm aanwakkert.

Goede duiven heb je ten allen tijde nodig. Ook van 100 kilometer. Ook met wind mee al beweren sommigen anders en noemen ze dat geluksvluchten.

Duiven in vorm is misschien, of zeg maar zeker, nog belangrijker dan kwaliteit.

Twijfel is al te veel om ze in te manden. Je moet schrikken als je ze vast pakt. Veel goede duiven gingen de allerlaatste vlucht verloren, vaak vanwege een kampioenschap. Men weet dat de vorm tanende is, maar "ach, het is de laatste vlucht en wie weet."

En een goed systeem helpt dus. Zelf versta ik daaronder een combinatie van twee: Nestspel en spelen met gescheiden geslachten ("op de deur").

Omdat ik meen dat je geen volledig seizoen goed kan spelen "op de deur", en "op nest" evenmin. Maar er is over succesvol met jonge duiven spelen zo veel meer te zeggen.

 

SUPER LEUGENAARS

Rijden tussen de vluchten door bijvoorbeeld. Zelfs de groten in onze sport verschillen van mening over het nut. In Engeland, Amerika en Taiwan rijden ze dagelijks, anders kom je er niet op de uitslag.

Maar daar zijn de omstandigheden anders, moeten de duiven "breaken" zoals dat heet. Voor water, bossen, gebergten enzovoorts.

In de eerste twee landen wonen de liefhebbers ook vaak ver uit elkaar.

Hier is het anders. Een vlak landschap en niet die hindernissen die ze door lappen moeten leren overwinnen.

Zelf meen ik dat rijden beslist iets doet, zeker met jongen en zeker de eerste vluchten. Ja, ik ken ze ook, die superkampioenen die van "quit af" overdonderend spelen met zoals ze zeggen, duiven die amper geleerd zijn.

Geloof me vrij, dat zijn geen superkampioenen maar super leugenaars.

Ze willen de eigen duiven ophemelen. "Zie eens? En niet eens gelapt."

"Ik rijd helemaal niet" zei me onlangs iemand. Maar hij was een slecht leugenaar. En wist niet dat ik soms het vermogen heb onuitgesproken dingen te doorgronden.

Hijzelf reed inderdaad niet. Hij stuurde zijn vrouw met de jongen op pad.

 

ALLEEN EERSTE VLUCHTEN

Mannen als Bosua, Stickers Donckers, Henri van Doorn en Eskes zijn echte kampioenen in het jonge duivenspel. Ook team GPS en Vermeerbergen Wilms komen er aan en niemand die er een geheim van maakt dat hij veelvuldig met de jongen op stap te gaat.

Moet dat dan toch?

Ben je anders kansloos?

Nee hoor, dat ben je, behoudens de eerste vluchten, helemaal niet. Dat voordeel vervalt als het eenmaal verder wordt en zeker met duiven die aan huis uitbundig trainen. Neem een vlucht van 500 kilometer. Dat veelvuldig gelapte duiven de laatste 50 kilometer, of misschien 100, als het ware de weg blindelings naar huis kennen kan ik me voorstellen. Maar wat ik me niet kan voorstellen is dat ze de eerste 400 km voordeel hebben. Dat weet een jonge duiven kampioen als Danny van Dijck ook wel.    

Danny van Dijck heeft geen tijd om met de jongen op stap te gaan. Toch doen in Belgie weinig  beter in het jonge duivenspel.   NIET ALTIJD

En zelfs dan zijn er uitzonderingen. Boeckx, Gebr van den Branden en Carl en ook Gert Heylen zijn nog van die mannen die het doen op vitesse (!) met duiven die amper gelapt worden.

Voor iemand als Willem de Bruijn, een man met een zelden geziene winnaars mentaliteit is niets te veel om te presteren.

Werkelijk alles heeft hij uitgeprobeerd wat legaal was en rijden hoort daar ook bij.

Of beter hoorde. Enkele jaren terug ging hij dagelijks met de jongen op stap en' is er helemaal van bekomen.

 

OPGEHAALDE JONGEN

Je gelooft het niet, maar ik was in Nederland na negen vluchten, voor de vermaledijde Gien, nog niet een jong verloren.

Wel gingen er voor het spelen een aantal verloren. De meeste aan huis, maar ook van lapvluchtjes van amper 10 kilometer.

"Een aantal" betekent toch wel een derde. Daarvan werden er dank zij een knijpring met daarop opvallend mijn telefoon nummer, vrij veel aangemeld.

Ik haal die steeds op.

Of zulke duiven nog waarde hebben?

De meeste niet, zo ondervond ik. Het zijn weer de uitzonderingen die zich later ontpopten tot waardevolle duiven.

Hetzelfde geldt voor jongen die na een slechte vlucht dagen later ontredderd en graatmager alsnog thuis komen. Als die niet heel snel aan gewicht winnen zijn ze als vliegduif verloren.

En als kweekduif dan?

Komaan, duiven die niet niets bewezen ga je toch niet op het kweekhok zetten. Het is uit bewezen goede al moeilijk genoeg weer goede te kweken,

 

WAAROM

Wat de reden is dat je met zulke duiven meestal niets meer kan doen?

Heel simpel. Die zijn als het ware geconditioneerd.

Ze vonden de weg niet terug naar huis en liepen ergens binnen.

Vervolgens kregen ze dan (meestal) eten en drinken en werden aangemeld.

Maar in die verzorging, dat voorzien in de eerste levensbehoefte van elk levend wezen, eten dus, schuilt het venijn.

Omdat zo"n duif als het ware beloond werd voor zijn slecht gedrag en daarom zal die een volgende keer in een soortgelijke situatie weer makkelijk ergens binnen lopen.

 

VERGELIJKING

Je kan dat vergelijken met duiven zonder discipline. De liefhebber roept die binnen, maar enkele luisteren niet. Men kent dat.

Na veel "kom koms" komen ze dan eindelijk binnen en vervolgens maakt de liefhebber een gigantische fout: Hij voert ze alsnog.

"Kom kom" betekent voor die duiven gewoon dat ze te eten krijgen, is het niet vroeger dan wel later. Je kan dat perfect vergelijken met jengelende kinderen. Geef je die uiteindelijk waar ze om jengelen dan zullen het jengelaars blijven waar je veel chagrijn van kan hebben. Zoals met duiven.

Want duiven die niet luisteren, die geen discipline kennen, die na de vluchten niet vlot binnenkomen? Ik KAN er niet tegen.

Overdrijven hoeft nu ook weer niet. ADENO COLI

Om een of andere duistere reden krijgen mijn duiven geen Adeno (afkloppen), en dat krijgen die op andere hokken evenmin.

Wat die "duistere reden" dan wel kan zijn?

Kwaliteit zeker niet, want ook de rommel die ik kweek wordt niet ziek.

Ik zoek het in het verleden. Voor er iemand van gehoord had en dierenartsen zelfs voor een raadsel stonden

kreeg ik er mee te maken.

Ik liet de zieke duiven op het hok, sommigen genazen, anderen legden het loodje.

Elk jaar stierven er, maar na enkele jaren werd dat gevoelig minder tot ik er van af was. Wel dient gezegd dat ze vroeg in het jaar besmet raakten en ik me "uit zieken" kon permitteren.

 

OOK DAT?

Wat er ook mee te maken kan hebben is dat ik de hokken wel schoonmaak maar hoogstens eens per jaar.

Over hygi'ne is trouwens evenveel te zeggen als over lappen en medische zaken. Behalve tegen die mensen die menen dat ze met een krabber in de hand ook de virussen en bacteri'n verwijderen.

Toegegeven na een mindere vlucht ga ik ook krabben. Dat evenwel niet op het hok maar achter de oren!

  Zelfs op vitesse is veel rijden geen noodzaak. Boeckx doet dat niet, evenmin als de Gebr van den Branden. En wie spelen in Belgie beter?

' Ad Schaerlaeckens