Overpeinzingen rond kerst (26-01-25)

Overpeinzingen rond het nieuwe jaar

Voor velen is Kerst elk jaar een fijne gebeurtenis. Belgen geven elkaar cadeaus. Nederlanders geven elkaar de hand. Een van de vele Hollandermoppen in België.

ZO VEEL

Zo stuitte ik op een krantenartikel uit 1990 met als kop ‘Help Moskou de winter door.’ Nederlanders bleken weer eens buitensporig gul, zoals bij andere acties na een ramp of zo. Dan geven ze een veelvoud van wat Belgen schenken.
Als 20-jarige werkte ik als ober in een ‘café met biljart’ tegenover het huis van mijn toenmalige verloofde. Wat hoopte ik dan op Nederlandse klanten. Van hen kon je immers een fooi verwachten.
Bij die Antwerpse Kampioen/duivenmelker komen veel Nederlanders en Belgen over de vloer. De meeste Nederlanders brengen een ‘aardigheidje’ mee, aldus de kampioen. Dat had hij nog nooit een Belg zien doen.
Dus die mythe dat Nederlanders zo gierig zijn? Snel vergeten.

TROUWENS
‘Help Moskou de winter door’, dat geloof je toch niet meer. Ene Putin doet nu alle moeite te voorkomen dat de mensen in Ukraine ‘de winter door komen’.
Door ze moe te beuken met aanvallen die ze zonder water, warmte of elektriciteit moeten zetten.
Enkele jaren terug schreef ik in december op deze plaats. ‘Ik durf al lang niet meer hopen op een beter jaar.’ Had ik een vooruitziende blik? Het werd immers alleen maar slechter.
‘NOG slechter kan het niet meer worden’ mailde me toen iemand.
Einde 2024 weten we beter. In de plaatselijke supermarkt was half december even geen liter water meer verkrijgbaar. Om over zaklampen, transistor radio’s, bonen in blik enzovoorts maar te zwijgen. Voor in geval dat.
2024 een jaar vol onheil? Velen vrezen voor nog erger.

ZELF
Ik ben ooit met Thomas van Pipa, zijn vader, Silvere Toye en de toenmalige president van de KBDB, dhr. Felicien Vermeulen naar Roemenie geweest. Naar een feestavond op uitnodiging van de bond daar.
En feesten kunnen ze daar. Heb er ook enkele Oekraïners gesproken.
Er was corruptie in hun thuisland, maar waar niet?
Bij de jaarwisseling lukte het de Russen nog steeds niet dat ‘corrupte zooitje’ op de knieën te krijgen. Ze zijn niet eens in staat hun vazal Assad te beschermen.
Moeten we zo veel schrik hebben? Zulke prutsers gaan het toch wel uit hun hoofd laten zeker om ons, dwars door Polen en Duitsland, aan te vallen, zou je zeggen.
‘Ja, maar ze kunnen een kernoorlog beginnen’ lees je soms.
Zou P het aandurven het mensdom van de aardbodem weg te vagen? Of, om met Epicuris (341 bcw) te spreken: ‘Wees niet bang, zolang je er bent is de dood er niet. En als de dood er is ben jij er niet.’

IN HET BLOED
Jammeren, klagen en doemdenken zit velen in dit welvaartzieke land in het bloed. En als de nood dan echt een keer aan de man komt, denk aan corona, vechten we elkaar de supermarkt uit om een paar rollen toilet papier.
Als we hier niets meer hebben om over te jammeren, klagen of doemdenken bereidt je dan maar voor op het einde der tijden.
Ik weiger mee te gaan met die Finnen. Met hun netwerk van ontelbare schuilkelders, genoeg om bijna de hele bevolking te huisvesten met enorme voorraden water, voedsel en medicijnen voor elkeen ter beschikking voor het geval de Beer toch komt.
Ik geloof niet in een Apocalypse Now.
Ik kijk graag documentaires, vooral van derde wereldlanden. En concludeer dat het hier nog altijd een paradijs is, ondanks die tenenkrommende vernielingen en aanvallen op hulpverleners oude jaar.
Good old Socrates stelde dat de voornaamste vraag die de mensheid sinds haar bestaan bezig hield was ‘hoe word ik gelukkig.’
‘Door een mooi en krachtig lichaam’, volgens de Spartanen.
‘Door slim te zijn en wijsheid op te doen’ vond men in Athene.
‘Door groot te zijn’, dachten de Romeinen en nu mogelijk Putin.

ACHTERHAALD
In een tijd dat gekke Amerikanen voor hun hond al een psychiater hebben veel wijsgeren andere gedachten. Liefde, vooral in het gezin, en een of twee echt goede vrienden doen er toe. Die zouden de basis zijn voor geluk.
Vrienden zijn pas echt als je alles tegen ze kan zeggen, dingen ook die je niemand anders zou toevertrouwen. Die reportage over Lossignol gelezen?
Het trio liefhebbers voelt zich intens gelukkig en dat komt door de onderlinge vriendschap, beweren ze.
Vriendschap en een hechte band met enkele medemensen zouden dus bijdragen tot geluk. Geluk draagt weer bij tot een betere gezondheid. Een betere gezondheid doet langer leven. Wat ook kan bijdragen is humor en optimisme, al valt dat niet mee in tijden dat half de wereld in brand staat. Maar je hebt geen keus.

HERHALING
Volgend jaar alles beter? Ja, wiedes, zullen sommigen zeggen: ‘Slechter kan het niet meer worden’. Dat zeiden we ook toen nog niemand aan hamsteren dacht.
Wat ook slechter is? Twee jaar geleden lag ik een keer vijf weken en een keer drie weken in het ziekenhuis. Vanwege een bacterie in het bloed die alleen middels een infuus bestreden kon worden.
Buiten zag ik opvallend slecht geklede mensen, ze leken me vluchtelingen, in de zon zitten. Wat was ik jaloers op veel mensen, ook jonge mensen, die echt reden hebben tot klagen. Ik ontdekte dat Gezondheidsproblemen pas echt reden tot klagen zijn.
Of we ons dan helemaal geen zorgen moeten maken? Dat is een ander uiterste.

WEL ZORGWEKKEND
Wat ik zorgwekkend vind is A I. Mijn vader voorspelde dat er nog eens een tijd zou komen dat we de ander ook zouden zien als we aan het bellen waren.
Nu kan A I al auto’s doen rijden, brieven schrijven, muziek maken. Computers zijn nog niet krachtig genoeg om aan onze controle te ontsnappen of de beschaving te vernietigen. Maar hoe machtiger A I wordt hoe minder controle we zullen hebben.
Dat kan gebeuren als mensen blijven weigeren samen te werken.
De Chinezen onderkennen de macht en de gevaren van A I en werden wereldleider. Nu wordt keihard gewerkt om China bij de benen.
Het is ontaard in een strijd met als hoofdprijs voor de winnaar: Wereldheerschappij.
Voor de mensheid is het te hopen dat men gaat samenwerken in plaats van elkaar te bevechten.

KORTOM
Aan het begin van 2025 in een land wonen als Nederland of België en kerngezond zijn? Veel klagers verdienen een schop onder de k…
En laten we niet gebukt gaan over zaken die we toch niet in de hand hebben.