Ga direct naar de inhoud.

Van de hak op de tak

Er zijn zo van die jaren die een liefhebber bij blijven.

Voor mij was 1990 zo'n jaar.

Met de jongen werd begonnen met de prijzen 1 tot en met 10 tegen meer dan 1.000 duiven (die kwamen tegelijk aan) en de drie slotvluchten waren ook goed met 11 prijzen van 12 op Bourges, de week voordien zes op zes en de week daarvoor tien op tien.

Het jaar daarvoor werd trouwens afgesloten met 10 op 12 van Bourges en van Chateauroux werd het een 6 op 6 met de zesde duif nog bijna 1 op 10!

Omdat ik als fondspeler helemaal niets voorstel begrijpt U mijn onbegrip toen 'de Bond' (NPO) fondvluchten voor jongen verbood vanwege 'ontoelaatbare verliezen'.

Die vluchten, met Orleans als voornaamste, waren voor velen de kers op de taart maar werden ons bruut afgenomen.

Uiteraard was dat hoge prijspercentage niet alleen een kwestie van goede duiven.

Er werd heel selectief ingemand!

 

SELECTIEF

Alleen duiven waarvan ik overtuigd was dat ze prijs zouden winnen omdat ze het konden en vorm hadden werden ingezet.

Wat ik met name deed?

De dag VOOR inmanden druppelen met het nu verboden Neo Cortef.

Niet met het idee dat duiven daardoor 'harder gingen vliegen'; dat was ter controle.

Neo Cortef leek zo'n beetje op melk, als je dat in de oogjes deed zag je dat meteen in de bek terechtkomen.

Tenminste, als de kopjes zuiver waren.

Kwam het niet in de bek terecht dan waren de traanwegen die leiden naar de bekholte geblokkeerd, zulke duiven winnen geen prijs en werden derhalve niet gespeeld.

Was Neo Cortef op zichzelf goed spul, meegenomen was dus dat het gekleurd was zoals de zwarte druppels van Genette.

Die kunnen ook ter controle dienen.

Wel dient vermeld dat het goed moest worden geschud voor gebruik.

Dienaangaande herinner ik me nog een probleempje.

Bij een sportgenoot zaten de duiven met natte ogen.

'Ik zal je helpen' zei ik en gaf hem Neo Cortef.

Enkele dagen later deed hij zijn beklag dat het geen bal geholpen had.

Ik begreep dat niet tot ik er achter kwam dat hij het flesje niet geschud had.

'Schudden voor gebruik' geldt trouwens voor VEEL flesjes voor we die openen en TE VELEN vergeten dat.

Het verschil tussen succes en falen zit hem soms in heel kleine dingen.

 

VOLLE KROP

Zo zal een duif met een krop vol water geen prijs winnen.

Punt is dat zo'n duif er verder goed uit kan zien waardoor je misleid kan worden.

Het heeft me ooit een bijzonder goede jonge duif gekost.

De week voor 'de grote Orleans' won hij nog de eerste prijs dus had ik er zin in. De poulebrief was al klaar en van EEN duif was ik zeker: Die blauwe.

Hij zat piekfijn, ik kruiste alles aan wat ik aan kon kruisen (toen werd er nog flink gepould) en voor mij was de vraag niet OF hij vroeg zou zijn maar HOE vroeg !

Toen ik hem in wilde manden bemerkte ik echter dat hij wel erg veel gedronken had.

Ik wist dat dat niet goed was maar was weer eens eigenwijs.

Het betrof een vlucht met twee nachten mand, daarom zou het wel niets te betekenen hebben, dus bleef de poulebrief zoals die was, met 'de blauwe' volgepould als eerstgetekende.

Ik heb hem nooit meer gezien!

Na nog enkele ongunstige ervaringen weet ik het zeker:

Nooit nog speel ik duiven met veel water in de krop.

Het duidt op 'iets niet in orde'.

Een krop barstensvol VOER voor het inmanden zie ik ook niet graag maar hier heeft de liefhebber veelal fouten gemaakt.

Voeren dien je zo te regelen dat de dag VOOR inmanden zo veel mogelijk gegeten wordt en niet de dag VAN inmanden.

Dat voer moet verteerd worden, daar is water voor nodig en duiven krijgen tijdens het transport niet altijd de kans te drinken.

Verder lijkt het me niet goed als al dat voer vlak voor de vlucht nog verteerd moet worden. Een mens gaat ook niet sporten met een volle maag.

Toegegeven, het is niet eenvoudig een bewezen goede duif thuis te laten, zeker niet als er een belangrijke vlucht op het programma staat, maar' soms ontkom je er niet aan en zal je op de tanden moeten bijten.

 

DONS

Het vallen van donsveertjes is een goed teken, dat weten we.

Zieke duiven gooien geen dons. Nooit.

Maar het wordt anders als je van de ene dag op de andere merkt dat een duif overdreven veel dons gooide, zodanig dat de broedbak als het ware besneeuwd is.

Velen zijn er al door gefopt, want duiven die plots overdreven veel dons gooien winnen GEEN prijs.

Meestal zijn ze herstellende van een of ander ongemak en zullen' twee weken nadien presteren. Dus opnieuw: thuis houden zulke duiven.

 

FILMPJE

Duiven in vorm nemen graag een bad. Op het badwater zal nadien een wit laagje vettig poeder liggen.

Duiven die wat mankeren nemen geen bad.

Als een dierenarts een zieke duif in observatie heeft en die tracht te genezen is een eerste teken van herstel dat de duif zich wast, de pluimpjes schoon strijkt.

Maar hier wil ik nog iets aan toevoegen.

Dat filmpje vettig wit poeder dat wijst op vorm zal je ook vinden in de... drinkbak !

Met andere woorden:

Water kan ook te zuiver zijn!

 

OOK GEFOPT

Weet U welke duiven me ook vaak gefopt hebben?

Weduwnaars die niet het hok uit wilden als ik de ramen opende.

Omdat ze er ogenschijnlijk goed uitzagen maakte ik me dan wijs dat ze zich te zeer aan de bak hechten, dat ze daarom het hok niet uit wilden, dus werden ze ingemand.

Zelden of nooit presteerden zulke duiven.

Weduwnaars (en ook jongen!) moeten het hok uit klappen als je de ramen opent.

Als je er enkele uit moet jagen heb je een probleem, maar' men wil dat dus vaak niet weten of zien.

Je moet schrikken van zo veel vorm als je duiven inmandt.

Ik zet liever centen op een middelmatige duif in bloedvorm, dan mag U die super poulen die geen vorm heeft.

We leven nu eind 2007.

Nu al kan ik zeggen wie in 2008 het best gaan spelen.

Niet zij die de beste duiven hebben, op veel hokken zit momenteel kwaliteit, maar zij die de grote vorm op het hok krijgen.