Eigen schuld
Iemand wil zijn duiven enten tegen paratyfus en vraagt zich af wat de beste entstof is. Hij had gehoord dat goede liefhebbers enten tijdens het seizoen omdat het een boosterend effect zou hebben, met andere woorden de conditie zou snel spectaculair stijgen.
Allemaal flauwe kul.
Geloof toch niet in al die indianenverhalen.
En de beste entstof?
Als dierenartsen elkaar tegenspreken moet je voor zo'n vraag niet bij mij zijn.
Tijdens het seizoen enten lijkt me verkeerd; de vorm zal niet spectaculair stijgen maar kelderen!
Je mag overigens ook nooit enten vlak voor de kweek, ellende verzekerd!
Over sommige vaccins voor mensen (!) lees je in medische literatuur dat men bedenkingen heeft omdat (nog) te weinig bekend is over eventuele nevenwerkingen.
Kan je nagaan hoe voorzichtig we moeten zijn met duiven.
Sommigen gooien hun wetenschappelijk gewicht in de weegschaal om bijverschijnselen af te wimpelen als zijnde niet belangrijk.
De reden is duidelijk.
Het imago van die vaccins en medicijnen moet boven alle twijfel verheven blijven want die moeten worden verkocht.
ONEENS
Wat enten betreft buiten het seizoen is de ene dierenarts voor, de andere tegen.
Vast staat wel dat je dat niet zo maar in het wilde weg mag doen.
Waarom enten als de duiven kerngezond zijn, uitbundig trainen en presteren?
Vooral spontaan en lang vliegen aan huis duidt op gezondheid.
Het zou alleen maar zin hebben als daadwerkelijk sprake is van paratyfus en dan alleen na een grondige kuur.
HOOGSTE TIJD
Het is de hoogste tijd dat aan het bijna schaamteloos opdringen van medicijnen en bijproducten, pure misleiding vaak, een eind komt.
Ook dat kuren tegen de koppen als het even wat minder gaat leidt alleen maar tot problemen die op de duur onbeheersbaar zijn.
Houdt op met die kuren.
Van nature gezonde duiven op een goed hok hebben die niet nodig.
We zouden op neutrale wijze ge'nformeerd moeten worden over de voor- en nadelen van medicijnen zodat we samen met de dierenarts een vrije keus kunnen maken.
Dat zoiets niet gebeurt komt omdat er in de farmaceutische industrie en aanverwanten teveel goeroes rondlopen die menen dat de doorsnee liefhebber te oud of te dom is.
Te vrezen valt dat weinig zal veranderen zolang artsen, wetenschappers en pseudo-wetenschappers dikke vrienden blijven met de farmaceutische industrie.
Ik pleit er voor dat de voornaamste duivenlanden een neutrale instantie in het leven roepen die al dat spul test en waar liefhebbers terecht kunnen met vragen en klachten.
En de kosten?
Als ik het voor het zeggen had (gelukkig heb ik dat niet) zou ik al diegenen die medicijnen en aanverwanten verkopen de plicht opleggen 10 procent van hun gigantische winsten af te staan aan zo'n instantie.
Als ze een goed product hebben hoeven ze daar niet bang voor te zijn, integendeel.
OVERDREVEN?
Of ik niet overdrijf en we niet meer vertrouwen moeten hebben in de wetenschap?
Sta me toe U bij de hand te nemen om samen terug in de historie te gaan.
Jaren terug werd met veel bombarie P'r aangekondigd als zijnde een middel tegen wormen dat zijn gelijke niet zou kennen. Ik noem de naam niet volledig anders ligt er straks weer een bom onder mijn bed, maar de gevolgen na gebruik waren desastreus; de rui werd volkomen ontwricht.
En misschien herinneren sommigen zich nog die pil tegen paratyfus van die halve Italiaan. Zo'n pil zou inderdaad het einde zijn, maar die pil werd zelf het einde. Vanwege pure volksverlakkerij.
En herinnert U zich die fondolie nog? Mensenlief wat is daar door goedwillende maar argeloze liefhebbers geld aan besteed.
Nu lees je er niet meer over. Vanwege achterhaald door de werkelijkheid.
GEEL
Mensen stellen zich ook vragen over kuren tegen geel vooral ook omdat kampioenen verschillend handelen en dierenartsen verschillend adviseren.
- De een zegt een heel jaar door een dag per week kuren.
- De ander: alleen kuren als geel is geconstateerd.
- Weer een ander: tijdens het seizoen elke drie of vier weken enkele dagen.
Zelf kuur ik zo weinig mogelijk maar heb wel altijd een medicijn achter de hand om meteen in te kunnen grijpen in geval van.
Dus niet als het te laat is maar ook niet als het niet nodig is.
De jaren dat je het minst moet kuren zijn je beste.
Ik ben er van overtuigd dat slecht presterende liefhebbers meer prutsen dan de kampioenen.
VERKEERD
Coli is nog zo'n probleem.
Een bekend dierenarts adviseert zieke duiven op het hok te laten, een al even bekend en even kundig dierenarts beweert het tegendeel.
Dat zaait opnieuw verwarring.
Sommigen menen dat het met verduisteren te maken heeft en ze denken dat verduisteren ook de oorzaak is van verliezen.
Ik geloof er niets van.
Mensen die niet verduisteren verliezen ook jongen en die krijgen ook Coli.
Zelf ben ik er een die niet poetst.
Op de weduwnaarshokken liggen roosters, op de hokken voor jongen een bodembedekker.
Eens per jaar wordt schoongemaakt en dan gebruik ik Dettol, een antisepticum dat in ziekenhuizen wordt gebruikt.
'Voor oppervlakten en instrumenten en is sterk bacteriedodend' staat op de fles.
Goedkoop is het niet maar ik besteed liever centen om onheil te voorkomen dan aan medicijnen om te genezen.
Zoals ik ook vind dat je je geld beter besteedt aan een dierenarts die je duiven onderzoekt dan aan medicijnen die in het wilde weg worden toegediend.
NIET ONDERBOUWD
Elk medicijn heeft iets nadeligs, dat is bekend, maar in duivensport weten we weinig want er is weinig onderzoek. En er is weinig onderzoek vanwege geen economisch belang zoals bij varkens, kalkoenen of kippen.
Coli was voor mijn duiven (afkloppen) nooit een probleem.
Ik denk niet schoonmaken er mee te maken heeft.
Uit Duitse onderzoeken is gebleken dat duiven van 'niet poetsers' aanzienlijk minder last hebben van Coli dan duiven die gehouden worden op zeer hygi'nische hokken.
En nu komen we bij de essentie van mijn verhaal.
EIGEN SCHULD
We zijn ZELF verantwoordelijk voor veel ellende van vandaag de dag.
Door jarenlang te kuren tegen van alles en nog wat hebben we een soort duiven gevormd dat alsmaar zwakker wordt.
We zien nog amper duiven van 4 jaar of ouder op de uitslag.
Duiven bevruchten minder lang, krijgen coli, dikke koppen, brengen hun jongen niet goed op.
Vroeger, toen we de medicijnen niet hadden, kenden we die problemen niet.
Nu zitten de wachtkamers van dierenartsen vol na enkele weken spel.
De duifjes treft geen blaam, ons des te meer!
Omdat we het geloof in de goede duif verloren maar massaal onze toevlucht namen tot het flesje, het poeder en de spuit om te presteren.
De prijs betalen we nu.