Samen meer

Als je je prijzen kan winnen en er zelfs mensen zijn die je stukjes lezen wil dat geenszins zeggen dat je iets van duiven kent. Ik probeer dan ook zo weinig mogelijk belerend of docerend te zijn. ‘Probeer’ dus. Want soms ontkomt je er niet aan.
Mensen stellen zich vragen, stellen elkaar vragen en stellen mij vragen. Op veel er van heb ik geen antwoord, op enkele wel. Mag ook wel na zo veel jaar duivensport.
Bovendien: Samen weet men meer dan een.

POETSEN
v D gaat met pensioen, wil met duiven beginnen, maar moet, zo zegt hij zelf, alles nog leren. Met name of het nodig is dagelijks de hokken schoon te maken.

Schabjes en bakken liefst wel, maar dat is voor een normaal bestand duiven een kwestie van enkele minuten.
Op de bodem leg je best een ‘bodembedekker’. Bijvoorbeeld stro of lavakorrel. Daarmee hoef je die absoluut niet dagelijks te poetsen. Op ‘bloot’ hout doe je dat beter wel. Met een bodembedekker bespaar je niet alleen tijd, ook het hokklimaat wordt aangenamer. Anders test maar eens uit. De ene afdeling voor jongen poets je elke dag, op de andere leg je; pakweg stro. De tussendeur laat je lichtjes open en kijk dan maar eens waar de duiven het liefst toeven. Natuurlijk is dat op het beste hok. En dat is het hok waar ze het makkelijkst vorm zullen krijgen.

AANGEKONDIGD?
A G had gehoord dat wanneer X ergens over duiven ging praten hij zich eerst liet aankondigen door zijn vrouw die hem voorstelde als ‘de Michael Jackson of De ambassadeur van de duivensport’. Of ‘Het Fenomeen’.
Zo had X ook eens geschreven dat stewardessen in het vliegtuig hem herkenden vanwege zijn televisie optredens. En dat in Saudie Arabie, waar geen hond Engels kent, honderden liefhebbers waren uit gelopen om hem te spreken. En G maakte zich om nog enkele dingen boos.

Ik heb hem (G) geantwoord niet alles te geloven. Zo lijkt het me wel erg straf dat iemand zich laat aankondigen. Ik adviseerde te doen zoals ik. Afscheid nemen van dat Face Book gedoe en vooral zich niet op te winden.
Als die lieverd zichzelf zo bewondert, laat hem doen. Als hij zich daarmee goed voelt is dat toch prima? De wereld wordt alleen maar een betere plaats met weer een gelukkig mens er bij. ‘Laat gaan’ zou Gijp zeggen.

VERBAND
Voor de Antwerpenaar was 2023 een jaar om snel te vergeten. Een geliefde flink ziek, zelf constant hoofdpijn en verkouden, ruzie met de buur en nog wat miserie. En tot overmaat van ramp een hok duiven dat voor geen meter had gepresteerd.
Of die chronische verkoudheid oorzaak kon zijn van slecht presteren?
Of dat over kon gaan naar duiven?

Zeg nooit nooit, maar geloof daar niets van. Wel is het zo dat er wel degelijk verband is tussen de conditie van de liefhebber en die van de duif.
Hoor het William Geerts, nooit gehinderd door valse bescheidenheid nog zeggen: ‘Ik zal goed met duiven blijven spelen zolang ik zelf gezond blijf.’
Duiven hebben aandacht nodig en die kan je ze moeilijk geven als je zo veel zorgen hebt dat het normaal functioneren in de weg staat. Maar bewijzen kan ik niets.

MEGA
Spelen met honderd of honderden duiven blijven de gemoederen bezig houden. Met die buitenlanders in vooral Antwerpen is niet iedereen gelukkig, evenmin met het vele geld dat tegenwoordig voor duiven betaald wordt.
Of die ‘mega-hokken de sport inderdaad kapot maken?’

Ik geloof dat amper. Zouden er zo veel minder liefhebbers zijn afgehaakt als die grote hokken er niet waren geweest?
Dat ze voor sommigen oorzaak zijn van stoppen zal wel. Maar ik sluit niet uit dat anderen juist niet stoppen vanwege die grote hokken.
Omdat ze bijvoorbeeld vlak bij huis in kunnen blijven korven. Zonder die vele duiven van dat mega hok in de club zouden die niet meer worden opgehaald.
Inmiddels hebben tientallen liefhebbers van hun hobby hun beroep kunnen maken. Dat loont alleen maar met veel duiven. Je timmert nu eenmaal beter aan de publiciteitsweg als je vaak op de uitslag staat.
Omdat 20 duiven ‘op het eerste blad’ nu eenmaal meer indruk maakt dan 3 duiven, ook al waren die 20 prijzen van 100 gezette duiven en betekende het voor de ander 3 op 3. Buitenlanders trappen er nog meer in.
Mij lijkt dat wel degelijk iets moet gebeuren. Bijvoorbeeld twee uitslagen.
Met alleen maar een inkorf limiet is men te laat. Had men een halve eeuw moeten doen. De gevolgen van een halve eeuw collectief snurken van KBDB en NPO onder toeziend oog van een roedel pittende regionale bestuurders zijn nu niet meer ongedaan te maken.
Men kan massaal inkorven wel ontmoedigen door liefhebbers minder vrijheden te geven. Door die bijvoorbeeld te verplichten op de hoklijst te zetten waar ze een heel jaar gaan spelen. Wat sommigen nu doen, afhankelijk van de windrichting bepalen waar ze in gaan korven is eigenlijk onaanvaardbaar. Vanwege zo onrechtvaardig tegenover sportgenoten die die mogelijkheid niet hebben. En dan praat ik nog eens over de mogelijkheid in te kunnen manden op twee of drie locaties voor de een, en slechts een voor de ander.

LAPPEN
We beginnen al weer gauw. Hoe vaak je oude moet lappen vragen vooral beginners.

‘Moeten?’ Ik denk weinig. Of, meer concreet, dat een keer of vier volstaat.
Ik weet het, sommigen rijden ook veel met oude maar dat het zonder kan bewijst de dagdagelijkse praktijk.
En jongen? Daar valt niet meteen een antwoord op te geven. Dat hangt volledig af van hun toestand; bedoeld wordt het wel of niet spontaan trainen aan huis.
Liefhebbers bij wie de jongen weigeren weg te trekken (en zulke zijn er meer dan je denkt) en van het huis naar het hok vliegen en omgekeerd dienen veel omzichtiger te werk te gaan dan liefhebbers met jongen die een uur of langer uit zicht verdwijnen na het vrij laten. Met zulke hoef je die super korte lapvluchtjes niet te maken, kan je zelfs starten op 10 km. Maar alleen met ‘zulke’.
Spring je zo om met jongen die geen meter trainen dan roep je het onheil over je af.
En na die 10 km? Dat is weer afhankelijk van.
Zijn ze voor je thuis, dan kan je verder.
Zo niet dan weer naar 10 km, desnoods een derde keer. Sommigen gaan er van uit dat duiven ‘de weg leren’ door van bekend punt naar bekend punt te vliegen.
Dat is een misvatting. Althans, zo denk ik toch.