Voor de volledigheid
Voeren van duiven die jongen fokken is een ander verhaal.
Voeding speelt bij opgroeiende wezens, zowel mens als dier een grote rol: Die dient volledig te zijn en als je je de ogen de kost geeft merk je als liefhebber dat duiven die jongen azen andere behoeften hebben.
Probleem is echter dat over duiven zo weinig bekend is.
Er is zo goed als geen gedegen onderzoek geweest omdat die geen economisch belang hebben.
Bij kippen, varkens en kalkoenen is dat anders.
Op talloze plaatsen overal ter wereld, in fabrieken en laboratoria is men steeds zoekende naar een zo compleet en goed mogelijke voeding voor deze dieren.
De duivenliefhebber wordt wat voer betreft door de wetenschap goeddeels aan zijn lot overgelaten.
SNAKKEND NAAR WAT
Omdat het belang van goed en volledig voer bij wezens die zo enorm snel groeien als duiven me gewoon voor de hand liggend leek maakte ik me ooit zorgen als ik in het voorjaar op het kweekhok kwam.
Hoewel de kweekduiven altijd zaken als piksteen, grit en een mineralenmengsel ter beschikking hebben gedroegen die zich daar niet naar. Ze leken aan meer behoefte te hebben, maar wat? In de tuin pikten ze wat ze pikken konden, ze pikten van de kalk tegen de wanden van het hok en, geloof het of niet, aten van de tempex waar ze dat konden.
Ik vond dat niet goed en snapte er weinig van. Hoewel weinig. Het was me wel duidelijk dat ik niet kon geven wat de natuur geeft bij in het wild levende duiven.
VRIJ
Er zijn nog liefhebbers die hun duiven hele dagen vrijuit laten vliegen. En als het kweektijd is snuffelen die in de tuin of gaan naar de akkers om vaak met kleverige bekken (slakjes lijkt het wel) terug te komen.
Maar kennelijk varen ze er wel bij want in de nesten liggen meestal wolken van jongen.
Die duiven komen je op het hok niet bedelend tegemoet en zo iets zet aan tot denken want dat jonge spul in de schotel is belangrijk.
Die pasgeborenen zullen immers je functioneren in de sport in de toekomst bepalen.
HELE RIJ
Omdat wat ik gaf kennelijk niet volstond wilde ik daar iets aan doen.
Ik kocht allerlei soorten piksteen, mineralenmengsels, je kon het zo gek niet bedenken of ik bracht het op de hokken.
Ik deed dat in verschillende potjes en vooral van bepaalde soorten piksteen werd uitbundig gegeten.
Tot de rij potjes zolang werd dat ik vond dat ik iets anders moest verzinnen. Want met meerdere hokken werd het wat te bewerkelijk. Ik verzette die potjes wel eens van het ene hok naar het andere maar een echte oplossing was dat niet.
Met grote regelmaat lag er in zo'n pot een ferme stront, vooral als die van een duif was die van het nest kwam en dan moest je zo'n potje weer uitwassen, laten drogen enzovoorts.
PROBLEEM
Nadeel is ook dat piksteen en in mindere mate mineralenpoeder minder graag gegeten wordt als daar vocht in kruipt.
Dus heb je vijf hokken en zet je op elk mineralenpoeder dan kan het gebeuren dat je na enkele dagen veel weg moet gooien omdat de duiven er niet meer van eten.
Als je ze dan vers poeder voorzet eten ze dat weer wel.
Dienaangaande heb ik een oplossing gevonden. Ik zet die potjes met mineralenpoeder op zo’n verwarmingselement dat gebruikt wordt om te voorkomen dat het water in drinkbakken bevriest.
ZOOTJE
Nu zie je op mijn hok nog wel potjes maar niet meer die lange rij. Ik kieper gewoon wat spul bij elkaar.
En bij de voerwinkel koop ik hartje winter als ik aan het kweken ben dingen die ik normaal in het jaar niet koop.
Meer bijproducten zeg maar waaronder zelfs spul voor kuikens.
Ik meng die onder met Roosvicee bevochtigd voer. Of voer dat bevochtigd is met een soort drinkyoghurt.
Die yoghurt is goed vanwege de lactobacillen (goedaardige bacteriën) en zo vang ik twee vliegen in een klap.
Ook worden in de winter vitamines gegeven, maar weer over het voer. Sinds ik de kwekers zo veel mogelijk bijproducten geef zoeken ze minder dan voordien.
Kennelijk voorzie ik in behoeften die ze in de zomer niet nodig hebben.
VRAAG
Wat die bijproducten zijn?
Omdat het hier niet de plaats is om namen te noemen geef ik die van voorname basisstoffen.
Ik heb die opgedaan uit boeken over voedingsleer bij dieren.
Grit is het allervoornaamste maar dat wist u.
Verder is biergist met absolute zekerheid een zeer goede bijvoeding, mineralen zijn belangrijk en ook uit piksteen halen duiven stoffen die iets toevoegen.
Alleen heb ik daar moeite mee omdat het schandalig duur is.
Verder mag U vertrouwen hebben in producten die butafosfaan, Methionine, choline en aginine bevatten.
Om het niet te ingewikkeld te maken citeer ik iets wat ik in een wetenschappelijke verhandeling las over choline.
‘Choline is een amino dat de bouwsteen is van zeer veel organische stoffen. Het kan niet door het lichaam worden aangemaakt en dient via de voeding te worden opgenomen.
In een verhandeling over duivenvoer stond dat die onvoldoende choline bevat. Vandaar dat mijn koopgedrag in de winter anders is dan in de zomer.
Omdat de duiven jongen kweken, omdat er weinig zon is, duiven weinig los gaan en de dagen kort zijn.
Ik heb dat ook van de duiven geleerd. Die laten veel spul in de zomer staan waarop ze in de winter als ze jongen azen verzot lijken.